Komunizm utopijny
Komunizm utopijny to nurt ideologii społecznej, który pojawił się pod koniec XVII i w XVIII wieku, a szczególnie rozwijał się w XIX wieku. Kluczowymi przedstawicielami tej doktryny byli Jean Meslier, Morelly, Louis Auguste Blanqui, Wilhelm Weitling oraz Étienne Cabet.
Doktryna
Głównym celem komunistów utopijnych było wyzwolenie proletariatu oraz uspołecznienie środków produkcji. Uważali, że ludzie powinni dobrowolnie zrezygnować z własności prywatnej na rzecz własności uspołecznionej. W przeciwieństwie do innych socjalistów, większość z nich uważała, że kapitalizm należy obalić poprzez rewolucję.
- Jean Meslier: Postulował rewolucję chłopską, która miała zniszczyć wyższe warstwy społeczne i wprowadzić gminy komunistyczne.
- Morelly: Krytykował prawo własności, wskazując na plemiona Indian jako model społeczeństwa bez własności prywatnej. Proponował zniesienie własności i współpracę obywateli na rzecz wspólnoty.
- Louis Auguste Blanqui: Twierdził, że rewolucja powinna być przeprowadzona przez elitarną grupę, a po niej proletariat miał przejąć władzę.
- Wilhelm Weitling: Podkreślał internacjonalistyczny aspekt komunizmu, postulując zniesienie państwowości.
- Étienne Cabet: Zwracał uwagę na industrializację jako źródło bogactwa, opowiadając się za uspołecznieniem pracy, ale odrzucając rewolucję.
Późniejsze wpływy
Komunizm utopijny wpłynął na rozwój marksizmu, jednak Marks i Engels wprowadzili istotne zmiany, opierając socjalizm na realnych podstawach.
Bibliografia
- A. Sylwestrzak, Historia doktryn politycznych i prawnych, Warszawa 2009, Wyd. LexisNexis.
- L. A. Blanqui, Ostrzeżenie dla ludu.
- K. Marks, F. Engels, Manifest komunistyczny.
- F. Engels, Rozwój socjalizmu od utopii do nauki.
Komunizm utopijny pozostaje ważnym elementem w historii ideologii politycznych, stanowiąc podstawę dla dalszych teorii społecznych.