„`html
Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej (KPFR)
Komunistyczna Partia Federacji Rosyjskiej (KPFR) to partia polityczna założona 14 lutego 1993 roku, która uważa się za spadkobierczynię Komunistycznej Partii Związku Radzieckiego. Liderem partii od początku jej istnienia jest Giennadij Ziuganow. KPFR jest drugą siłą polityczną w Rosji, po Jednej Rosji.
Historia
KPFR powstała podczas II Nadzwyczajnego Kongresu Rosyjskich Komunistów, łącząc różne grupy zlikwidowanej KPZR. W 1993 roku partia zdobyła 12,4% głosów w wyborach parlamentarnych, co zapewniło jej 42 miejsca w Dumie. W kolejnych latach KPFR uzyskiwała różne wyniki w wyborach, osiągając największe poparcie w 1995 roku (22,3%), a w 2003 roku spadając do 12,6%.
W 2014 roku partia poparła aneksję Krymu i działania prorosyjskich separatystów na Ukrainie. W 2016 roku zdobyła 13,34% głosów, co dało jej 42 miejsca w parlamencie. W wyborach prezydenckich w 2018 roku kandydatem partii był Paweł Grudinin, który uzyskał 11,77% poparcia.
Program
KPFR reprezentuje ideologię socjalizmu XXI wieku i marksizmu-leninizmu. Partia dąży do modernizacji socjalizmu, chroniąc prawa pracowników i interesy narodowe. Jej program strategiczny z 2008 roku zakłada zbudowanie „odnowionego socjalizmu”. KPFR współpracuje z Rosyjskim Kościołem Prawosławnym, ale nie propaguje religii.
Młodzieżówka
Młodzieżówką partii jest Leninowski Komunistyczny Związek Młodzieży Federacji Rosyjskiej, założony w 1999 roku.
Członkostwo międzynarodowe
KPFR jest członkiem Związku Partii Komunistycznych – Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego. Utrzymuje relacje z Europejską Partią Lewicy, Partią Pracy Korei oraz Komunistyczną Partią Chin.
Krytyka
KPFR spotyka się z krytyką, często określana jako partia konserwatywna i nacjonalistyczna. Krytycy, tacy jak Boris Kagarlicki, podkreślają, że nie jest to prawdziwa partia lewicowa. Aleksandr Zinowiew wskazywał na jej odrzucenie kluczowych zasad ideologii komunistycznej.
„`
