Komora Bombowa – Definicja i Historia
Komora bombowa to wewnętrzny element konstrukcji samolotów bojowych, szczególnie bombowych, przeznaczony do transportu bomb i innego uzbrojenia. W początkowych fazach lotnictwa bomby były przenoszone w kabinie załogi, co jednak szybko okazało się niewygodne. Podczas I wojny światowej zaczęto stosować zewnętrzne podwieszanie bomb, co zwiększało opór aerodynamiczny samolotu.
Rozwój Komór Bombowych
W miarę ewolucji technologii, komory bombowe zaczęły być standardowym wyposażeniem średnich i ciężkich bombowców od lat 30. XX wieku. Umieszczano je głównie w dolnej części kadłuba, a rzadziej w skrzydłach. Drzwi komór bombowych otwierają się automatycznie przed zrzutem bomb, a bomby są zawieszane na zamkach sterowanych zdalnie przez załogę.
Rodzaje i Zastosowanie
W zależności od konstrukcji samolotu, mogą występować:
- Jedna duża komora bombowa (np. Avro Lancaster)
- Wiele mniejszych komór (np. PZL.37 Łoś)
W komorach bombowych można przenosić różne rodzaje uzbrojenia, w tym bomby lotnicze, miny morskie czy torpedy.
Ewolucja Po II Wojnie Światowej
Po II wojnie światowej, wprowadzenie pocisków rakietowych spowodowało, że większość uzbrojenia zaczęto znowu podwieszać na zewnętrznych belkach. Komory bombowe pozostały w użyciu w strategicznych bombowcach oraz niektórych samolotach myśliwsko-szturmowych, w tym jako komory uzbrojenia w technologii stealth.
Współczesne Zastosowania
Nowoczesne bombowce, takie jak Tu-160, mają komory bombowe przystosowane do przenoszenia pocisków manewrujących. W myśliwcach wielozadaniowych XXI wieku, takich jak F-35, stosowane są komory na uzbrojenie, które zminimalizują radarową widoczność, choć kosztem mniejszej ilości przenoszonego uzbrojenia.
