Komnenowie
Komnenowie to jedna z ostatnich dynastii bizantyjskich, która rządziła w Cesarstwie Bizancjum oraz Cesarstwie Trapezuntu.
Dzieje
Rodzina Komnenów ma swoje korzenie w wiosce Komne w Tracji, co potwierdzają zarówno Michał Psellos, jak i późniejsi badacze. Pierwszym znanym przedstawicielem rodu był Manuel Erotikos Komnen, który w XI wieku zdobył znaczące tereny w rejonie Kastamonu w Paphlagonii. Dzięki temu rodzina szybko stała się częścią prestiżowej arystokracji wojskowej (dynatoi) Azji Mniejszej, zyskując status rodziny bizantyjskiej.
Manuel Erotikos Komnenos był ojcem Izaaka Komnene, który jako pierwszy z rodu zasiadł na tronie, przyjmując tytuł Izaaka I Komnena w 1057 roku. Po dwóch latach abdykował na rzecz dynastii Dukasów. Powrót Komnenów na tron nastąpił w 1081 roku, kiedy cesarzem został jego bratanek, Aleksy I Komnen. Jego rządy oraz prośba o pomoc przeciwko Turkom przyczyniły się do zorganizowania wypraw krzyżowych na Bliski Wschód. Komnenowie sprawowali władzę przez niemal sto lat, co stanowiło ostatni okres świetności Cesarstwa Bizantyjskiego.
W 1185 roku, po zamordowaniu cesarza Andronika I, władzę przejęła rodzina Angelosów. W 1204 roku Konstantynopol został zdobyty przez wojska czwartej wyprawy krzyżowej, co doprowadziło do osłabienia cesarstwa. Aleksy I Wielki Komnen, wnuk Andronika I, zdołał przejąć część dawnych ziem cesarstwa wokół Trapezuntu i przyjął tytuł cesarski. Jego potomkowie, znani jako Wielcy Komnenowie, panowali w cesarstwie Trapezuntu przez ponad 250 lat.
Ostatnim cesarzem Trapezuntu był Dawid II, który został usunięty z tronu w 1461 roku, osiem lat po upadku Konstantynopola. Wraz z siedmiorgiem swoich dzieci został ścięty 1 listopada 1463 roku w Konstantynopolu, co stanowiło ostatnie wydarzenie w historii bizantyjskich władców w ich dawnej stolicy.
Genealogia
Rodzina Komnenów, wywodząc się z arystokracji wojskowej, miała znaczący wpływ na losy Bizancjum i cesarstwa Trapezuntu, a ich historia jest ściśle związana z dziejami tego regionu.
