Kometa Enckego (2P/Encke)
Kometa Enckego, znana jako 2P/Encke, to krótkookresowa kometa, która ma najkrótszy znany okres orbitalny, wynoszący zaledwie 3,3 roku. Obserwowana była podczas powrotu do Słońca ponad 60 razy, z wyjątkiem roku 1944.
Odkrycie i nazwa
Kometa została odkryta 17 stycznia 1786 roku przez Pierre’a Méchaina, a jej obserwacje kontynuowano do 19 stycznia. Mimo to, ze względu na bliskość do Słońca, została zagubiona. Kolejne obserwacje miały miejsce w 1795 roku dzięki Caroline Herschel, jednak kometa nie została wówczas rozpoznana jako okresowa. Dopiero w latach 1818-1819 astronom Jean-Louis Pons zdołał obliczyć jej orbitę. Niemiecki matematyk Johann Franz Encke potwierdził, że kometa powróci w 1822 roku, odkrywając przy tym, że jej okres orbitalny skraca się o około 2,5 godziny na każdy cykl. W hołdzie Enckemu, kometa zyskała jego imię, a jej oznaczenie to 2P/Encke.
Orbita i właściwości fizyczne
Orbita komety Enckego ma peryhelium w odległości 0,339 j.a. od Słońca i aphelium w odległości 4,097 j.a. Kąt nachylenia orbity wynosi 11,75°. Z biegiem lat aktywność komety systematycznie maleje, a podczas ostatnich powrotów była widoczna nawet przez lornetki. Średnica jądra komety szacowana jest na około 4,8 km, a okres obrotu wokół własnej osi to nieco ponad 11 godzin.
Roje meteorów
Kometa Enckego jest źródłem wielu rojów meteorów, takich jak:
- Październikowe Arietidy
- Południowe Taurydy
- Północne Taurydy
- Chi Orionidy
Rojami tymi mogą być skutki rozpadu komety Enckego, która mogła również wpłynąć na powstanie meteorytów odpowiedzialnych za katastrofę tunguską.
Nieudana misja do komety
W 2003 roku planowano przelot sondy CONTOUR w kierunku komety Enckego, jednak misja zakończyła się niepowodzeniem z powodu zniszczenia sondy podczas manewru opuszczenia orbity wokółziemskiej.
