Komandoria w Poznaniu
Komandoria to część Poznania, która stanowi jednostkę obszarową Systemu Informacji Miejskiej (SIM). Znajduje się pomiędzy Śródką a Jeziorem Maltańskim, a jej terytorium dzieli się na dwie jednostki pomocnicze: Osiedle Ostrów Tumski-Śródka-Zawady-Komandoria oraz Osiedle Warszawskie-Pomet-Maltańskie.
Położenie
Komandoria dzieli się na dwie części:
- Północno-wschodnia część: od ul. św. Michała do ul. Miłosławskiej oraz od ul. Warszawskiej do linii kolejowej nr 3 – Osiedle Warszawskie-Pomet-Maltańskie.
- Zachodnia i południowa część: od ul. Podwale do ul. św. Michała oraz od linii kolejowej nr 3 do terenów nad Jeziorem Maltańskim – Osiedle Ostrów Tumski-Śródka-Zawady-Komandoria.
Zabudowa
W Komandorii znajduje się zabudowa z lat powojennych, zaprojektowana przez Jan Cieślińskiego, Mirosławę Dworzańską i Zdzisława Podoskiego. W latach 1948–1952 stworzono zespół mieszkaniowy dla 360 rodzin, a także pierwszy w Poznaniu pawilon handlowo-gastronomiczny. Wcześniej, w latach 30. XX wieku, zbudowano osiedle robotnicze, prawdopodobnie zaprojektowane przez Jerzego Tuszowskiego.
Historia
Komandoria ma bogatą historię sięgającą VIII i IX wieku. Powstała wokół kościoła św. Michała, a jej nazwa pochodzi od komandorii Kawalerów Maltańskich założonej w 1178 roku przez Mieszka III. W 1925 roku Komandoria została włączona w granice miasta Poznań.
Nowe ulice w rejonie wytyczono w 1936 roku, nadając im imiona poznańskich biskupów. W latach 1954–1990 Komandoria należała do dzielnicy Nowe Miasto. W 2001 roku utworzono jednostkę pomocniczą osiedle Komandoria-Pomet, która obejmowała osiedle Pomet oraz zakłady „Pomet”. Później, w wyniku reformy, część Komandorii połączono z innymi osiedlami.
Podsumowanie
Komandoria to istotna część Poznania z bogatą historią i zróżnicowaną zabudową, która ewoluowała na przestrzeni lat. Obecnie jest podzielona między różne jednostki pomocnicze, co odzwierciedla jej wieloaspektowy charakter oraz dynamiczny rozwój.
