Koło zamachowe
Koło zamachowe to obrotowa bryła charakteryzująca się dużym momentem bezwładności, stosowana do krótkotrwałego magazynowania energii mechanicznej. Działa jako akumulator mechaniczny, gromadząc energię kinetyczną. Używane jest zarówno w prostych urządzeniach, jak koła garncarskie, jak i w nowoczesnych silnikach.
Historia
Pierwsze wykorzystania koła zamachowego sięgają neolitu, gdzie służyło do gromadzenia energii w kołach garncarskich. W XI wieku arabskim inżynierem Ibn Bassala opisano jego zastosowanie w pompach wodnych. W czasach rewolucji przemysłowej koła zamachowe znalazły zastosowanie w silnikach parowych.
Zastosowanie
- Silniki spalinowe: podtrzymywanie ruchu podczas fazy sprężania oraz stabilizacja prędkości kątowej wału korbowego.
- Żyrobusy: napędzanie pojazdów między przystankami.
- Agregaty trałowe i przetwornice: wyważanie impulsów elektrycznych.
- Koła garncarskie: utrzymywanie stałej prędkości obrotowej.
Fizyka koła zamachowego
Energia kinetyczna koła zamachowego opisana jest wzorem:
Moment bezwładności dla różnych typów kół zamachowych wynosi:
- Całkowicie wypełnione:
- Wydrążone:
- Cienki pierścień:
Im większy moment bezwładności, tym więcej energii może być zgromadzone, dlatego preferowane jest, aby masa koła była skoncentrowana na obrzeżu.
Koło zamachowe dwumasowe
W silnikach czterocylindrowych i większych zastosowanie koła zamachowego dwumasowego poprawia komfort pracy silnika, redukując wibracje i szarpnięcia przy załączaniu sprzęgła. Składa się ono z dwóch lżejszych kół połączonych tłumikiem drgań, co zmniejsza przenoszenie wibracji na skrzynię biegów. Dzięki temu osiąga się mniejsze zużycie paliwa oraz wydłużenie trwałości skrzyni biegów.
Jednakże koła dwumasowe są droższe i mogą charakteryzować się wyższą awaryjnością. Szacuje się, że w 2006 roku co czwarty samochód w Europie miał takie koło.