„`html
Kolankowo
Kolankowo to wieś w województwie kujawsko-pomorskim, w powiecie bydgoskim, w gminie Nowa Wieś Wielka. W latach 1950–1998 miejscowość należała do województwa bydgoskiego.
Położenie
Wieś znajduje się na południowo-wschodnim skraju doliny Starej Noteci. Sąsiaduje z:
- północy – łąkami i starorzeczami Noteci,
- południu – lasem, który oddziela doliny Noteci i Dziemionny-Zielonej Strugi,
- wschodzie – Januszkowem,
- północnym zachodzie – Prądocinem.
Kolankowo leży w obrębie Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej w mezoregionie Kotlina Toruńska.
Charakterystyka
Wieś sołecka rozciąga się wzdłuż drogi łączącej Prądocin z Kolankowem i Jeżewicami. Na terenie sołectwa znajdują się:
- 73 ha gruntów ornych (V i VI klasy),
- 55 ha łąk,
- 5 ha pastwisk,
- 179 ha lasów.
W Kolankowie znajdują się również dwa nieczynne cmentarze ewangelickie.
Historia
Osadnictwo w Kolankowie sięga okresu przedrozbiorowego, a pierwsza wzmianka pochodzi z 1520 roku. Wieś należała do biskupstwa włocławskiego i parafii w Lisewie Kościelnym. W XIX wieku rozwijało się osadnictwo niemieckie, a w północnej części powstała osada Dąbrówka Mała.
W 1920 roku, na mocy traktatu wersalskiego, Kolankowo znalazło się w granicach Polski. Do 1954 roku wieś była częścią powiatu inowrocławskiego, a po reformie administracyjnej stała się jednym z sołectw gromady Nowa Wieś Wielka.
W 2002 roku Narodowy Spis Powszechny wykazał, że we wsi mieszkało 21 osób w 7 budynkach. W 2011 roku liczba mieszkańców wzrosła do 38. W 2013 roku działalność gospodarczą prowadziło 7 podmiotów, a w latach 2008–2013 oddano do użytku 6 mieszkań, co stanowiło 1,5% nowych mieszkań w gminie.
„`
