Koicja – definicja i forma
Koicja, pochodząca z łaciny, oznacza stosunek genealogiczny między kobietą a mężczyzną, mający na celu prokreację. Zwykle przybiera formę małżeństwa, ale obejmuje również inne związki, w tym niemałżeńskie, oparte na wspólnych dzieciach.
Trwanie koicji
Koicja trwa tak długo, jak trwa małżeństwo. Po rozwodzie jej status wygasa, a w przypadku unieważnienia małżeństwa uznaje się, że koicja nigdy nie istniała. Wyjątkiem są przypadki, gdy małżeństwo ma wspólne dzieci, które utrzymują koicję niezależnie od jej formalnego statusu.
Nowe relacje genealogiczne
Koicja prowadzi do powstania różnych stosunków genealogicznych:
- Filiacja – powstaje między dzieckiem a rodzicami oraz ich przodkami.
- Pokrewieństwo – wynikające z filiacji.
- Powinowactwo – relacja między krewnymi jednego małżonka a drugim.
Ustanie koicji a powinowactwo
Ustanie koicji nie jest równoznaczne z ustaniem powinowactwa, które trwa niezależnie od związków małżeńskich. Koicja ustaje przy rozwodzie lub unieważnieniu małżeństwa, natomiast powinowactwo utrzymuje się nawet w przypadku braku dzieci.
Różnice między koicją a innymi pojęciami
Koicja jest szerszym pojęciem niż małżeństwo. Choć może prowadzić do powinowactwa, to samo w sobie nie jest tożsame z relacjami między małżonkami. Narodziny dziecka z koicji generują filiację, a tym samym pokrewieństwo, co podkreśla złożoność tych relacji genealogicznych.
