Kodycyl – Definicja i Znaczenie
Kodycyl, z łacińskiego codicillus, oznacza dodatek do testamentu. W literaturze jest to końcowa część utworu, często w formie żartobliwej, jak w przypadku Wielkiego testamentu François Villona.
Kodycyl w Prawie Rzymskim
W prawie rzymskim kodycyl jest rozporządzeniem majątkiem na wypadek śmierci (mortis causa), ale różni się od testamentu brakiem ustanowienia dziedzica. Oznacza to, że kodycyl jest nieformalnym dokumentem, który nie wymaga przestrzegania określonej formy, jak np. pisemne sporządzenie czy wypowiedzenie słów. Może on być użyty jako samodzielny dokument lub jako uzupełnienie testamentu, jednak nie ma mocy prawnej testamentu.
Kodycyl we Współczesnym Prawie
Obecnie kodycyl funkcjonuje jako instytucja w ramach prawa spadkowego w niektórych systemach prawnych.
Bibliografia
- W. Wołodkiewicz, M. Zabłocka, „Prawo Rzymskie, Instytucje”
- J. Sondel, „Słownik łacińsko-polski dla prawników i historyków” pod hasłem codicillus
- J.J. Szczerbowski, Forma Kodycylu w Świetle Prawa Justyniańskiego, Studia Prawnoustrojowe, Tom 7, 2007
Kodycyl jako gatunek literacki oraz instytucja prawna odgrywa ważną rolę w zrozumieniu zarówno testamentów, jak i nieformalnych rozporządzeń majątkowych w kontekście prawa.
