Kobra indyjska (Naja naja)
Kobra indyjska, znana również jako okularnik, to jadowity wąż z rodziny zdradnicowatych, występujący głównie w Azji Południowej, w krajach takich jak Pakistan, Indie, Sri Lanka, Bangladesz, Nepal, Bhutan oraz prawdopodobnie wschodni Afganistan. Cechuje się brązowym lub piaskowym ubarwieniem oraz charakterystycznym wzorem przypominającym okulary, które wąż rozkłada w chwili zagrożenia.
Cechy charakterystyczne
Kobra indyjska osiąga zazwyczaj długość od 140 cm do 160 cm, chociaż zdarzają się osobniki większe. Węże te żyją samotnie i polują głównie w nocy. Ich dieta składa się z drobnych ssaków, żab, ropuch i ptaków, a także ich jaj. Kobra ma silny jad, głównie neurotoksyczny, który może być śmiertelny dla człowieka, jeśli nie zostanie podana odpowiednia pomoc medyczna.
Wygląd
- Głowa: niewielka, nieznacznie różniąca się od szyi.
- Okulary: charakterystyczny rysunek na grzbiecie.
- Oczy: okrągłe źrenice chronione przez zrośnięte powieki.
- Pysk: możliwość szerokiego otwierania dzięki elastycznemu więzadłu.
- Kaptur: szeroko rozkładany w momencie zagrożenia.
- Ubarwienie: różnorodne, może być brązowe, oliwkowe, oliwkowoszare lub czarne.
Biotop
Kobra indyjska zasiedla różnorodne środowiska, od pól ryżowych po miejskie parki i ogrody. Preferuje tereny ciepłe i otwarte, co sprzyja jej rozwojowi. Jest wężem naziemnym, jednak potrafi wspinać się na drzewa i dobrze pływać.
Rozmnażanie
Okres godowy kobry indyjskiej przypada na porę deszczową. Węże dobierają się w pary, a samica składa od 9 do 40 jaj. Młode węże, które są jadowite od momentu wyklucia, szybko rosną i potrzebują różnorodnego pokarmu.
Znaczenie w kulturze
Kobra indyjska ma duże znaczenie w hinduizmie i buddyzmie, gdzie jest czczona jako symbol ochrony i manifestacja boga Wisznu. Legenda głosi, że kobra osłoniła Buddę przed słońcem podczas jego wędrówki.
Bibliografia
- W. Jaroniewski, ATLAS Jadowite węże świata
- John M. Mehrtens, Living Snakes of the World
