Klucz główny w relacjach bazodanowych
Klucz główny to zestaw atrybutów w relacji, który jednoznacznie identyfikuje każdy rekord. Powinien mieć wartości unikalne i nie może być pusty (null). W każdej relacji można zdefiniować tylko jeden klucz główny.
Wybór klucza głównego
Klucz główny może być dowolnym kluczem potencjalnym, jednak często tworzy się specjalny atrybut, który zapewnia unikalność poprzez autonumerację. Przykładem może być generowanie wartości z sekwencji.
Przykład zastosowania klucza głównego
W bazie danych zawierającej następujące dane:
- Imię
- Nazwisko
- Numer telefonu
- PESEL
PESEL może być kluczem głównym, ponieważ jest unikalny i umożliwia łatwe zlokalizowanie osoby. Alternatywnie, numer telefonu również może pełnić tę rolę, szczególnie w kontekście telefonów komórkowych, gdzie podczas połączenia może być wyświetlane nazwisko dzwoniącego.
