Kłodzka Góra
Kłodzka Góra (niem. Glatsenkoppe, 757 m n.p.m.) to drugi najwyższy szczyt Gór Bardzkich, usytuowany w ich południowo-wschodniej części.
Położenie i opis
Kłodzka Góra jest zwornikiem głównego grzbietu Gór Bardzkich, z którego odchodzą grzbiety w czterech kierunkach:
- Na południe przez Jelenią Kopę, Grodzisko i Podzamecką Kopę do Przełęczy Kłodzkiej, łącząc się z Górami Złotymi.
- Na północ przez Gajnik i Ostrą Górę do Przełęczy Łaszczowej.
- Na południowy zachód w kierunku Kłodzka, tworząc dłuższy grzbiet z Jedlakiem i innymi wzniesieniami.
- Na wschód w kierunku Lasek, z krótszym grzbietem Szerokiej Góry.
Budowa geologiczna
Kłodzka Góra wznosi się na dolnokarbońskich szarogłazach i łupkach, które są częścią struktury bardzkiej.
Roślinność
Obszar szczytowy porośnięty jest w całości lasem świerkowym, z przerzedzeniem w partii szczytowej.
Turystyka
Na szczyt prowadzi żółty szlak pieszy z Kłodzka. W XIX wieku, mimo popularności turystyki w regionie, Kłodzka Góra nie cieszyła się uznaniem, ustępując Ostrej Górze, która była uważana za najwyższy szczyt Gór Bardzkich.
Kilkadziesiąt metrów od szczytu spotykają się dwa szlaki:
- Żółty – z Kłodzka przez Szyndzielnię, Kostrę, Obszerną, Jedlak do Kłodzkiej Góry.
- Niebieski – z Barda do Lądka-Zdroju, część szlaku E3.
Co roku, w najkrótszą noc roku, oddział PTTK w Kłodzku organizuje wejście na Kłodzką Górę. Na szczycie znajduje się 34,5-metrowa wieża widokowa, z tarasem na wysokości 30,5 m.
Kłodzka Góra jest częścią Korony Gór Dolnego Śląska oraz Korony Gór Polski. W przeszłości była uznawana za najwyższy szczyt Gór Bardzkich, jednak najnowsze pomiary wykazały, że wyższa jest Szeroka Góra (765 m n.p.m.).
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, Marek Staffa (red.), T. 12: Góry Bardzkie, Wrocław: Wydawnictwo I-BiS, 1993.
- Góry Bardzkie, mapa w skali 1:40 000, Wydawnictwo „Plan”, Wrocław 2008.
