„`html
Kłobuczyno
Kłobuczyno (kasz. Kłobùczëno; niem. Klobschin) to wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie kościerskim, w gminie Kościerzyna. Znajduje się przy drodze krajowej nr 20, na terenie Pojezierza Kaszubskiego, u podnóża Wzgórz Szymbarskich i ich najwyższej kulminacji Wieżycy (328 m n.p.m.). Jest to najdalej na północ wysunięty zakątek gminy Kościerzyna oraz najwyżej położona wieś powiatu kościerskiego (252 m n.p.m.). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego.
Charakterystyka miejscowości
Kłobuczyno jest jednym z 35 sołectw gminy, zajmującym powierzchnię 1395,49 ha. Większość terenu stanowią użytki rolne (ponad 50%) oraz lasy (ponad 1/3). Znajduje się tu punkt przedszkolny, a także zakład przerobu betonu, zbudowany w 1965 roku na bazie Rolniczej Spółdzielni Produkcyjnej. Krajobraz wsi jest pagórkowaty z licznymi obszarami leśnymi. Miejscowość ma charakter rolniczy, a gospodarstwa korzystają głównie z gleb klasy V i VI, co wpływa na ich strukturę wiekową, z przewagą mieszkańców w wieku produkcyjnym. Na terenie Kłobuczyna funkcjonuje 64 gospodarstwa rolne, charakteryzujące się małymi powierzchniami i zróżnicowanymi deniwelacjami.
Historia miejscowości
Pierwsze wzmianki o Kłobuczynie pochodzą z XIII wieku, co czyni go jedną z najstarszych miejscowości w rejonie kościerskim. Osada była zaludniona już w czasach prehistorycznych, o czym świadczą archeologiczne znaleziska z kultury wschodniopomorskiej. Pierwsza pisemna wzmianka o miejscowości znajduje się w dokumencie księcia pomorskiego Sambora I z 1184 roku.
Kultura
Życie kulturalne Kłobuczyna koncentruje się wokół Ochotniczej Straży Pożarnej, która organizuje różnorodne imprezy artystyczne, rozrywkowe, turystyczne i promocyjne, w tym rocznice, akademie i inne wydarzenia okolicznościowe.
„`
