Klient w starożytnym Rzymie
Klient, w dosłownym znaczeniu „posłuszny”, to wolny, ale ubogi obywatel starożytnego Rzymu, często wyzwolony niewolnik, który pozostawał pod opieką patrona, zazwyczaj patrycjusza. Relacja między klientem a patronem była oparta na wzajemnych obowiązkach i lojalności.
Obowiązki klientów i patronów
Klienci mieli kilka istotnych obowiązków wobec swoich patronów:
- Regularne odwiedzanie patrona w odświętnym ubraniu i składanie mu pozdrowień.
- Udzielanie informacji oraz głosowanie na patrona w wyborach.
- Rozpowszechnianie pozytywnych opinii na temat patrona.
W zamian patron zapewniał klientom wsparcie materialne, takie jak jedzenie i pieniądze, a także zapraszał ich na obiady w swojej rezydencji. Klientela była dziedziczna, co oznaczało, że status klienta był przekazywany z pokolenia na pokolenie.
Przykłady znanych klientów
Wśród klientów znajdowały się znane postacie, takie jak poeci i filozofowie, którzy korzystali z patronatu, aby móc realizować swoje pasje twórcze. Przykładem jest Horacy, który był zobowiązany do służby dla arystokraty Mecenasa, który zapewnił mu środki do życia.
Podsumowanie
Relacja klient-patron w starożytnym Rzymie była kluczowym elementem społecznym, umożliwiającym ubogim obywatelom dostęp do wsparcia materialnego w zamian za lojalność i usługi. Klientela miała znaczenie nie tylko dla jednostek, ale również dla życia politycznego i kulturalnego Rzymu.
