Klemens XIII
Klemens XIII (łac. Clemens XIII, właściwie Carlo della Torre Rezzonico) był włoskim duchownym katolickim oraz 248. papieżem, który sprawował swoje rządy od 6 lipca 1758 do 2 lutego 1769. Urodził się 7 marca 1693 roku w Wenecji, a zmarł w Rzymie.
Życiorys
Klemens XIII pochodził z zamożnej rodziny kupieckiej. Był synem senatora weneckiego, Giovanniego Battista Rezzonico, oraz Vittorii Barbarigo. Edukację rozpoczął w szkole jezuickiej w Bolonii, kontynuując ją na Uniwersytecie w Padwie, gdzie uzyskał doktorat. W 1731 roku przyjął święcenia kapłańskie, a w 1737 roku został mianowany kardynałem.
W swojej karierze pracował w Kurii Rzymskiej, pełniąc różne funkcje, w tym referendarza Trybunału Papieskiego i biskupa Padwy. W 1747 roku podniesiono jego rangę kardynalską, a w 1755 roku został kardynałem prezbiterem S. Marco.
Wybór na papieża
Na konklawe w 1758 roku, po śmierci Benedykta XIV, Klemens XIII został wybrany papieżem po długich negocjacjach trwających 53 dni. Koronacja miała miejsce 16 lipca 1758 roku.
Pontyfikat
Jego pontyfikat, trwający ponad 10 lat, był zdominowany przez kontrowersje związane z zakonem jezuitów. Klemens XIII, mimo presji ze strony mocarstw europejskich, bronił jezuitów, nie zgadzając się z polityką poprzednika, Benedykta XIV. W 1767 roku ogłosił bullę Apostolicum pascendi munus, w której bronił zakonu, co doprowadziło do napięć z Portugalią i Francją, gdzie jezuitów ostatecznie rozwiązano.
Klemens XIII był także zaniepokojony sytuacją w Rzeczypospolitej, wspierając Kongregację do Spraw Polskich. Oprócz tego, przeciwdziałał ruchowi febronianizmu w Niemczech oraz oświeceniowym prądom, wprowadzając cenzurę na publikacje sprzeczne z katolicką doktryną.
W trakcie pontyfikatu kanonizował Jana z Kęt oraz Joannę de Chantal, a w 1765 roku ustanowił Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kreował 52 kardynałów na siedmiu konsystorzach. Zmarł na skutek apopleksji 2 lutego 1769 roku.
Bibliografia
- Richard P. McBrien, Leksykon papieży. Pontyfikaty od Piotra Apostoła do Jana Pawła II, Warszawa 2003