Klemens IV – Życiorys
Klemens IV, właściwie Guy Foulques, urodził się 23 listopada przed 1200 rokiem w Saint-Gilles, a zmarł 29 listopada 1268 w Viterbo. Pełnił urząd papieża od 5 lutego 1265 do 29 listopada 1268.
Pochodzenie i kariera
Klemens IV był Francuzem, synem sędziego. Studiował prawo w Paryżu. Po śmierci żony, z którą miał dwie córki, przyjął święcenia kapłańskie. Rozpoczął swoją karierę jako doradca Ludwika IX, a w 1259 roku został arcybiskupem Narbonne. W grudniu 1261 roku został kardynałem-biskupem Sabiny, jako pierwszy nominowany przez papieża Urbana IV. Jego pontyfikat rozpoczął się 5 lutego 1265 roku.
Polityka i działania
Klemens IV prowadził skromne życie i często pościł. Wspierał Karola Andegaweńskiego w walce z Hohenstaufami, szczególnie z Manfredem. W 1265 roku koronował Karola I na króla Sycylii. Krucjata przeciw Manfredowi zakończyła się bitwą pod Benewentem 26 lutego 1266, w której Manfred zginął.
Po tym wydarzeniu, ostatni przedstawiciel dynastii Hohenstaufów, Konradyn, zagroził Rzymowi. Klemens IV obłożył go ekskomuniką i pozbawił tronu jerozolimskiego. 23 lipca 1268 roku Karol I pokonał Konradyna w bitwie pod Tagliacozzo, a niemiecki władca został stracony.
Działalność religijna
26 marca 1267 roku Klemens IV kanonizował Jadwigę Śląską, żonę Henryka Brodatego. Wydał bullę Licet ecclesiarum, która przyznawała papieżowi prawo do wszystkich wakujących beneficjów w kurii. Korespondował z Michałem VIII Paleologiem, jednak relacje między Kościołami nie poprawiły się znacząco w porównaniu do czasów Urbana IV.
Śmierć i następstwa
Klemens IV zmarł 29 listopada 1268 roku w Viterbo. Po jego śmierci nastąpiła trzyletnia sediswakancja, podczas której nie było papieża.
