Kiełkowanie (germinacja)
Kiełkowanie to proces aktywacji zarodka nasiona, prowadzący do powstania siewki. Jego zakończenie następuje w momencie, gdy pojawia się korzonek zarodkowy, co wskazuje na rozpoczęcie wzrostu rośliny.
W trakcie kiełkowania nasiono pobiera wodę z otoczenia. Po tym, przez łupinę wydostaje się korzeń, a następnie pęd, który wypuszcza liście. Liście są gotowe do fotosyntezy dopiero po wytworzeniu chlorofilu. Młoda roślina korzysta z energii zgromadzonej w nasieniu, aż do momentu rozpoczęcia fotosyntezy.
Nasiona mogą długo pozostawać w stanie spoczynku, aż do pojawienia się odpowiednich warunków do kiełkowania, takich jak wilgotność i temperatura. Na przykład w zachodnich Stanach Zjednoczonych nasiona traw kiełkują dopiero po osiągnięciu określonego poziomu opadów, co pozwala im przetrwać w trudnych warunkach.
Etapy kiełkowania
- Faza imbibicji:
- Intensywne pobieranie wody i pęcznienie.
- Wzrost oddychania.
- Faza kataboliczna:
- Mobilizacja substancji zapasowych.
- Synteza fitohormonów.
- Pęknięcie łupiny nasiennej.
- Pojawienie się korzenia.
- Pojawienie się łodyżki.
- Faza anaboliczna:
- Rozwijanie się liści.
- Synteza nowych składników komórkowych.
Podział kiełkowania
- Nadziemne (epigeiczne): Liścienie wznoszą się nad powierzchnię gleby po wydłużeniu hipokotylu.
- Podziemne (hipogeiczne): Liścienie pozostają pod ziemią, a epikotyl ulega wydłużeniu. Fotosynteza zaczyna się dopiero w pierwszych liściach.
