„`html
Calystegia sepium – Kielisznik
Calystegia sepium (L.) R. Br. to gatunek rośliny z rodziny powojowatych (Convolvulaceae), znany również pod nazwami synonimicznymi, takimi jak Convolvulus sepium L. i Volvulus sepium (L.) Junger. Roślina ta występuje na wszystkich kontynentach, z wyjątkiem Antarktydy, a w Polsce jest powszechna, występując w wilgotnych i żyznych miejscach.
Rozmieszczenie geograficzne
Kielisznik jest szeroko rozprzestrzeniony w Europie, z wyjątkiem północnych krańców. Spotykany jest również w Azji, Ameryce Północnej i Południowej oraz w północno-zachodniej Afryce. W Polsce uznawany jest za gatunek pospolity.
Morfologia
- Organy podziemne: Długie, mięsiste, jasne kłącza.
- Łodyga: Naga, tępo kanciasta, osiągająca do 7 m długości.
- Kwiaty: Kwitną od czerwca do września, są owadopylne.
Roślina jest bardzo zmienna, co powoduje występowanie licznych podgatunków. Kiełkowanie nasion może nastąpić nawet po 39 latach w glebie.
Interakcje międzygatunkowe
Kielisznik pełni rolę żywiciela dla larw różnych motyli oraz innych organizmów. W siedliskach antropogenicznych staje się rośliną ekspansywną, co może prowadzić do problemów w uprawach.
Taksonomia i zmienność
Gatunek ten był wcześniej opisywany jako Convolvulus major. W jego obrębie występuje duża zmienność morfologiczna. Wyróżnia się kilka podgatunków, takich jak C. sepium subsp. appalachiana i C. sepium subsp. erratica, które różnią się cechami kwiatów i liści.
Zastosowanie
Kłącze kielisznika wykorzystywane było w medycynie ludowej jako środek przeczyszczający. W niektórych kulturach spożywane są przegotowane kłącza oraz młode pędy, które mają słodki smak i wysoką wartość odżywczą. Należy zachować ostrożność ze względu na ich działanie przeczyszczające.
Podsumowanie
Calystegia sepium to roślina o szerokim zasięgu geograficznym, dużej zmienności morfologicznej oraz zastosowaniu w medycynie ludowej. Mimo swojej użyteczności, jest również rośliną trującą, co należy uwzględnić w jej uprawach i stosowaniu.
„`
