Khoikhoi – Grupa Etniczna Afryki Południowej
Khoikhoi, znani również jako KhoeKhoe, to rdzenna grupa etniczna z Afryki Południowej, spokrewniona z Buszmenami. Od około 30 tysięcy lat prowadzą koczowniczy tryb życia, przemierzając obszary dzisiejszej Południowej Afryki, Namibii, Botswany, Eswatini, Lesotho, Mozambiku i Zimbabwe. Około 1,5 tysiąca lat temu wyparli z tych terenów ludy Buszmenów i Sana.
Współczesne plemię Heikom w Parku Narodowym Etosza oraz Griqua, potomkowie Hotentotów i holenderskich kolonistów, są przykładami historycznych przekształceń tej grupy. Khoikhoi posługują się językiem z grupy khoisan, a ich anglojęzyczna nazwa, używana w okresie kolonialnym, obecnie uznawana jest za obraźliwą.
Historia i Kontakty z Europejczykami
Holendrzy, którzy dotarli do Afryki w 1652 roku, byli pierwszymi Europejczykami, którzy spotkali Khoikhoi. Już w 1653 roku rozpoczęły się konflikty zbrojne, a segregacja rasowa Hotentotów trwała przez ponad 300 lat. W XVIII wieku wiele plemion zostało zdziesiątkowanych przez choroby przywiezione przez Europejczyków, a ich organizacja społeczna uległa zniszczeniu.
W 1809 roku Brytyjczycy wprowadzili „proklamację hotentocką”, zmuszając Khoikhoi do pracy na farmach białych kolonistów, gdzie zajmowali się głównie hodowlą zwierząt, myślistwem oraz rzemiosłem.
Organizacja Społeczna i Kultura
Organizacja społeczna Khoikhoi opiera się na patrylinearnym systemie pokrewieństwa i poligynii. Rody łączą się w plemiona, które wspólnie zarządzają pastwiskami i wodopojami. Wierzenia religijne koncentrują się wokół kulcie stwórcy Tsui Goab oraz Księżyca i przodków.
Współczesna Populacja
W 1983 roku liczba Khoikhoi wynosiła ponad 100 tysięcy, jednak ich populacja znacznie spadła. Obecnie w Południowej Afryce żyje około 2400 Hotentotów, z czego jedynie 150 kultywuje tradycje. W Namibii przebywa około 3400 przedstawicieli tej grupy, a w Botswanie ich liczba spadła z 2900 do 1900. Tylko niewielka część z nich żyje zgodnie z tradycjami sprzed tysięcy lat. Plemiona Nama, takie jak Hobesen, Aman i Khau-Goan, najlepiej zachowują swoje tradycje, podczas gdy inni pracują na farmach i w kopalniach.
