Kazimierz Sarnecki – Biografia
Kazimierz Sarnecki (ur. przed 1670, zm. po 1712) był polskim pamiętnikarzem, autorem diariusza oraz listów dokumentujących życie na dworze Jana III Sobieskiego. Posiadał tytuł stolnika witebskiego i pełnił funkcję sekretarza królewskiego.
Życie i Kariera
Urodził się na Litwie i był szlachcicem. W latach 1691-1696 był rezydentem Karola Stanisława Radziwiłła na dworze Jana III, gdzie głównie przebywał w Warszawie, Żółkwi i Lwowie. Towarzyszył również wyprawie mołdawskiej w 1691 roku. Regularnie raportował Radziwiłłowi w formie listów i prowadził diariusz, koncentrując się na polityce wewnętrznej. W 1693 roku otrzymał tytuł sekretarza królewskiego oraz godność stolnika witebskiego. Po śmierci Jana III również pozostał na dworze, a jego miejsce zajmował Wojciech Wołoszkiewicz. Później Sarnecki pełnił funkcję sekretarza pieczęci wielkiej koronnej u Andrzeja Chryzostoma Załuskiego. Zmarł po 1712 roku.
Twórczość
Najważniejsze pisma Sarneckiego zostały wydane przez Janusza Wolińskiego w 1958 roku w zbiorze Pamiętniki z czasów Jana Sobieskiego. Diariusz i relacje z l. 1691-1696.
Ważniejsze Utwory
- Diariusz oraz relacje z lat 1691-1696 – pisane na użytek K. S. Radziwiłła; całość wydana przez J. Wolińskiego w 1958 roku.
Listy i Materiały
- Relacje dla K. S. Radziwiłła, datowane na 18 i 20 czerwca 1696, opublikowane przez W. Ziembickiego.
- Całość korespondencji wydana w Pamiętnikach z czasów Jana Sobieskiego przez J. Wolińskiego w 1958 roku.
Opracowania
Fragmenty pism Sarneckiego ukazały się w opracowaniach Alojzego Sajkowskiego i Witołda Ziembickiego, w tym w publikacji Zdrowie i niezdrowie Jana Sobieskiego.
Bibliografia
- Polski Słownik Biograficzny, tom XXXV, 1994.
- Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut, t. 3, Warszawa 1965.
