Kazimierz I Opolski
Kazimierz I Opolski (ur. między 1178 a 1180, zm. 13 maja 1230) był księciem opolsko-raciborskim w latach 1211–1230, członkiem dynastii Piastów oraz uczestnikiem V wyprawy krzyżowej. Był pierwszym książęciem piastowskim, który używał orła jako swojego znaku.
Życiorys
Kazimierz był jedynym synem Mieszka Plątonogiego i Ludmiły, prawdopodobnie pochodzącej z Czech. Jego narodziny były pretekstem do zawarcia układu politycznego między Mieszkiem a Kazimierzem Sprawiedliwym, w celu zrzucenia z tronu Mieszka Starego. Na chrzcie otrzymał imię Kazimierz, zapewne na cześć najmłodszego syna Bolesława III Krzywoustego.
Po śmierci ojca w 1211 roku, Kazimierz był gotowy do przejęcia władzy, mimo że był prawdopodobnie kawalerem. Ożenił się z nieznaną bliżej Wiolą, co miało miejsce najpewniej po jego powrocie z wyprawy krzyżowej.
Kazimierz przynależał do obozu juniorów, współpracując z hierarchią kościelną, co miało na celu zabezpieczenie jego księstwa przed sąsiednimi zagrożeniami. W 1215 roku na zjeździe w Wolborzu nadał Kościołowi wielki immunitet, co stworzyło podwaliny dla niezależnego państwa biskupów wrocławskich.
W obliczu rosnącej potęgi Henryka Brodatego, Kazimierz zdecydował się na współpracę z nim. Podczas nieudanej wyprawy Henryka na Kraków w 1225 roku, Kazimierz wysłał swoje oddziały z Raciborza i Opola na pomoc. Sojusz ten przyniósł mu także terytorialne korzyści, w tym przyłączenie grodziska w Czeladzi w 1227 roku, choć nie był to nabytek trwały.
W trakcie jego rządów miała miejsce kolonizacja niemiecka oraz lokacja miast na prawie niemieckim, co przyczyniło się do rozwoju gospodarczego księstwa. Pierwszym miastem lokowanym na prawie niemieckim był Ujazd w 1222 roku.
Śmierć i dziedzictwo
Kazimierz I zmarł 13 maja 1230 roku i został pochowany w klasztorze norbertanek w Czarnowąsach, który sam ufundował. Z małżeństwa z Wiolą pozostawił czwórkę dzieci: synów Mieszka i Władysława oraz córki Więcesławę i Eufrozynę. Eufrozyna była matką króla Władysława Łokietka. Po jego śmierci opiekę nad rodziną przejął Henryk Brodaty.
