„`html
Kazimierz Dzierżanowski – Życiorys
Kazimierz Antoni Rafał Dzierżanowski (ur. 24 października 1872, zm. maj 1940) był generałem dywizji Wojska Polskiego i ofiarą zbrodni katyńskiej. Urodził się w Hałuszczyńcach, a jego ojcem był Zygmunt Dzierżanowski, powstaniec z 1863 roku.
W 1893 roku ukończył studia na Wydziale Artylerii Wojskowej Akademii Technicznej w Wiedniu. Służył w artylerii cesarskiej armii austro-węgierskiej, gdzie zdobył stopień kapitana w 1914 roku i zakończył I wojnę światową jako podpułkownik.
Po zakończeniu wojny, Dzierżanowski został dowódcą polskich oddziałów na Morawach, a następnie dołączył do Wojska Polskiego. W 1919 roku awansował na stopień pułkownika i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, za co otrzymał Order Virtuti Militari V klasy.
W 1922 roku mianowano go szefem Departamentu III Artylerii i Uzbrojenia, a w kolejnych latach pełnił różne ważne funkcje, w tym dowódcy 28 Dywizji Piechoty oraz komendanta Wyższej Szkoły Wojennej. W 1932 roku przeszedł w stan spoczynku i osiedlił się we Lwowie.
W 1939 roku, z powodu wieku i zdrowia, nie brał udziału w obronie Lwowa. Został aresztowany przez NKWD i przetrzymywany w Kijowie, gdzie zmarł na skutek wyczerpania. Jego nazwisko figuruje na Ukraińskiej Liście Katyńskiej, a pochowany został na Polskim Cmentarzu Wojennym w Kijowie-Bykowni.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 5002 (1922)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1928)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1922)
- Krzyż Walecznych (czterokrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (1930)
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Wielki Oficer Orderu św. Sawy (Jugosławia, 1927)
- Wielki Oficer Orderu Leopolda (Belgia)
- Komandor Orderu Legii Honorowej (Francja, 1931)
- Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja, 1921)
- Krzyż Zasługi Wojskowej z Odznaką Białą (Hiszpania)
- Order N. M. Panny Łaskawej II klasy
„`
