Kazimierz Dębicki
Kazimierz Dębicki (28 października 1900 – 18 sierpnia 1977) był polskim chirurgiem oraz profesorem Akademii Medycznej w Gdańsku. Urodził się w Iwaszkowcach na Podolu.
Życiorys
Dębicki studiował na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie uzyskał dyplom lekarza oraz stopień doktora nauk medycznych w 1926 roku. Pracował w Oddziale Chirurgicznym Szpitala Przemienienia Pańskiego w Warszawie oraz w Klinice Chirurgicznej Uniwersytetu Warszawskiego.
W czasie II wojny światowej był chirurgiem w 21. Szpitalu Ewakuacyjnym, a po mobilizacji trafił do Rumunii, a następnie do armii polskiej we Francji i Wielkiej Brytanii. W latach 1941–1946 pełnił funkcję ordynatora chirurgii w szpitalach wojennych w Wielkiej Brytanii.
Po wojnie Dębicki wrócił do Polski w 1947 roku, pracując w sanatoriach w Bukowcu i Kamiennej Górze. W 1949 roku objął kierownictwo II Katedry i Kliniki Akademii Medycznej w Gdańsku, a w 1962 roku uzyskał tytuł profesora zwyczajnego. Na emeryturę przeszedł w 1970 roku.
Działalność naukowa i członkostwa
Dębicki był członkiem wielu towarzystw, w tym Towarzystwa Chirurgów Polskich, gdzie w latach 1960–1962 pełnił funkcję prezesa. Otrzymał również członkostwo honorowe w Polskim Towarzystwie Lekarskim oraz w Europejskim Towarzystwie Chirurgii Sercowo-Naczyniowej. Przewodniczył Komisji Wstrząsu Urazowego Polskiej Akademii Nauk.
Był autorem ponad 70 prac naukowych dotyczących różnych dziedzin chirurgii, w tym chirurgii nowotworowej i sercowo-naczyniowej. Zmarł w Gdańsku i spoczywa na Cmentarzu Srebrzysko.
Odznaczenia
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1954)
- Złota Odznaka Honorowa Polskiego Czerwonego Krzyża
Bibliografia
Jerzy Giedroyć, Kazimierz Dębicki, w: Sylwetki chirurgów polskich (red. Józef Bogusz i Witold Rudowski), Ossolineum, Wrocław 1983.
