„`html
Karwieńskie Błoto Pierwsze
Karwieńskie Błoto Pierwsze (kaszb. Karwiańsczé Błoto) to wieś kaszubska w Polsce, położona w województwie pomorskim, w powiecie puckim, w gminie Krokowa. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa gdańskiego. Sołectwo obejmuje także Sławoszynko. Wieś jest jednym z ostatnich zachowanych osad typu olęderskiego w Polsce, a jej układ rurystyczny jest chroniony prawnie, wpisany do rejestru zabytków w 2005 roku.
Położenie
Karwieńskie Błoto Pierwsze leży na wschodnim krańcu Wybrzeża Słowińskiego nad Kanałem Karwinka. Graniczy z:
- Karwią (na wschodzie)
- Sławoszynem, Minkowicami i Goszczynem (na południu)
- Odargowem (na zachodzie)
- Karwieńskim Błotem Drugim (na północy)
Przez wieś przebiega droga wojewódzka nr 215.
Historia
Pierwsza wzmianka o obszarze wsi pochodzi z 1292 roku, kiedy to teren był opisany jako nieprzydatny do osadnictwa. W 1599 roku starosta pucki Jan Jakub Wejher sprowadził osadników olęderskich do zagospodarowania tych ziem. Osadnicy, w tym Gert Andes i Peter Dirksen, zbudowali wieś w układzie rzędówki bagiennej, tworząc system melioracyjny o długości około 100 km. W 1604 roku powstała szkoła.
W 1660 roku część mieszkańców zrezygnowała z działalności rolniczej z powodu częstych powodzi. Aby się zabezpieczyć, zaczęto umacniać wydmy i budować tamy. W 1900 roku usypano wał ziemny wzdłuż brzegu. W XIX wieku wieś uległa germanizacji, a po II wojnie światowej większość niemieckich Olędrów została przesiedlona do Niemiec.
Zabytki
- XVII-wieczny układ ruralistyczny wsi, wpisany do rejestru zabytków, przedstawiający typowe dla osadników olęderskich formy zagospodarowania terenu.
- Nieczynny cmentarz ewangelicki z połowy XIX wieku.
Wnioski
Karwieńskie Błoto Pierwsze to miejsce o bogatej historii i unikalnym dziedzictwie kulturowym, które przyciąga turystów i badaczy związanych z kulturowym krajobrazem regionu.
„`
