Karol Mikołaj Juniewicz OSPPE
Karol Mikołaj Juniewicz, znany jako Doctor S. Theologii Z.O.S. Pawła P. Pustelnika, był bratem zakonnym Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika, pisarzem i poetą późnego baroku. Urodził się w 1695 roku w Niehniewiczach w Wielkim Księstwie Litewskim i zmarł 23 października 1756 roku.
Życiorys
Juniewicz pochodził z rodziny drobnoszlacheckiej. Prawdopodobnie kształcił się w wileńskim kolegium jezuickim, a w 1717 roku wstąpił do zakonu paulinów, gdzie pełnił różne funkcje, w tym sekretarza prowincji polskiej oraz wykładowcy w szkołach zakonnych.
Twórczość
Twórczość Juniewicza charakteryzuje się późnym barokiem, nawiązującym do oświecenia. Pisał zarówno w języku polskim, jak i łacińskim, tworząc utwory panegiryczne oraz poematy, w tym znany poemat Refleksje duchowne z 1731 roku. Dzieło to, posiadające dwie redakcje, jest przykładem satyry społeczno-religijnej i barokowej groteski.
Juniewicz był krytyczny wobec rzeczywistości politycznej i społecznej, co przyczyniło się do jego postrzegania jako prekursora oświecenia. Jego styl poetycki był innowacyjny, a relacje z instytucjami politycznymi przyniosły mu krytykę ze strony współzakonników. Ostatnie lata życia spędził najprawdopodobniej na Litwie, a po śmierci został pochowany w zakonie paulinów.
Ważniejsze utwory
- Augurium sortis beatae Virginis Mariae (Częstochowa, 1713)
- Refleksje duchowne na mądry króla Salomona (Częstochowa, 1731; wydania z 1753)
- Dziewosłąb na ślub Zofii Sieniawskiej i księcia Augusta Czartoryskiego (Częstochowa, 1731)
- Uwagi pobożne i polityczne (Wilno, 1753)
- Akta prowincji polskiej księży paulinów (rękopis w Bibliotece Jasnogórskiej)
Bibliografia
- Mikołaja Karola Juniewicza „Świat na opak” – Staropolska Online
- Refleksye duchowne (wydanie z 1731 roku) w zbiorach PBC Polona
- Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut, t. 2, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa 1964
