Karol Maciej Kaczkowski
Karol Maciej Kaczkowski (ur. 4 lutego 1797 w Warszawie, zm. 14 września 1867 w Chersoniu) był polskim lekarzem i profesorem Uniwersytetu Warszawskiego. Pełnił funkcję lekarza przybocznego księżnej łowickiej. W 1805 roku jego rodzina przeniosła się na wschód, a Karol dorastał w Krzemieńcu.
Działalność zawodowa i życie po powstaniu
Po upadku powstania listopadowego Kaczkowski osiedlił się w Elblągu, gdzie zaangażował się w walkę z cholerą. Następnie mieszkał we Lwowie, Berdyczowie oraz Żytomierzu. W czasie powstania styczniowego, mimo zaawansowanego wieku, został zesłany z Odessy do Wałujek w guberni woroneskiej. Wiosną 1867 roku uzyskał pozwolenie na opuszczenie gubernii, pod warunkiem osiedlenia się w Chersoniu, gdzie zmarł w tym samym roku.
Upamiętnienie
- 8 maja 1927 roku, z okazji IV Międzynarodowego Kongresu Medycyny i Farmacji Wojskowej w Warszawie, Poczta Polska wprowadziła serię znaczków z wizerunkiem gen. Kaczkowskiego.
- Wojskowy Instytut Higieny i Epidemiologii nosi jego imię, a w jego siedzibie znajduje się pomnik w formie obelisku, odsłonięty w 1960 roku.
- Tablica pamiątkowa przy ul. Jazdów 1A w Warszawie.
- Od 2004 roku w Alei Chwały, przy pomniku bitwy pod Grochowem, znajduje się głaz z tablicą pamiątkową ku czci gen. Kaczkowskiego.
