„`html
Karol Irzykowski – Krótkie Biogram
Karol Franciszek Irzykowski (1873–1944) był polskim krytykiem literackim, filmowym i teatralnym, poetą, prozaikiem, dramaturgiem, teoretykiem filmu, tłumaczem oraz zapalonym szachistą.
Życie i Edukacja
Urodził się 23 stycznia 1873 roku w Błażkowej, w rodzinie szlacheckiej. Jego rodzice to Czesław i Julianna Irzykowscy. W 1881 roku rodzina przeprowadziła się do Brzeżan, gdzie Karol rozpoczął naukę w C. K. Wyższym Gimnazjum. Wkrótce przeniósł się do Złoczowa, gdzie rozwijał swoje literackie zainteresowania.
W 1887 roku Irzykowski osiedlił się we Lwowie, a w 1889 roku zdał maturę. Rozpoczął studia germanistyczne na Uniwersytecie Lwowskim, gdzie związał się z socjalistami, jednak szybko się rozczarował. W 1891 roku zaczął prowadzić dziennik, który pisał przez całe życie.
Kariera Literacka
Irzykowski pracował jako nauczyciel, ale z powodu problemów zdrowotnych musiał zrezygnować. W 1908 roku przeniósł się do Krakowa, gdzie pracował jako dziennikarz. W 1910 roku ożenił się z Marią Gnoińską.
Po I wojnie światowej osiedlił się w Warszawie, gdzie współpracował z wieloma periodykami literackimi. W 1933 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Okres II Wojny Światowej i Śmierć
W czasie okupacji niemieckiej Irzykowski pisał oraz utrzymywał się z wykładów. W 1944 roku został ranny i zmarł 2 listopada w Żyrardowie. Po śmierci został pochowany, a jego prochy przeniesiono na cmentarz Rakowicki w Krakowie w 1981 roku.
Twórczość
- Zwycięstwo (dramat, 1897)
- Pałuba (powieść, 1903)
- Sny Marii Dunin (opowiadanie, 1903)
- Walka o treść (1929)
- Dziesiąta muza (studia o filmie, 1924)
Irzykowski był autorem wielu esejów i dramatów. Jego prace zebrane ukazały się w 19 tomach w latach 1976–2001.
Upamiętnienie
Jego imię nosi ulica w Warszawie, a na budynku, w którym mieszkał podczas II wojny światowej, umieszczono tablicę pamiątkową. W 1981 roku powstało Studio Filmowe im. Karola Irzykowskiego.
„`
