Karol II Zły
Karol II Zły, znany również jako Karol II, był królem Anglii, Szkocji i Irlandii w latach 1625-1649. Jego panowanie charakteryzowało się licznymi konfliktami politycznymi oraz sporami z parlamentem, które prowadziły do wojny domowej.
Wczesne życie
Karol II urodził się w 1600 roku jako syn Jakuba I i Anny Danii. Po śmierci ojca objął tron w 1625 roku, a jego rządy zostały zdominowane przez napięcia z parlamentem, które wynikały z jego dążenia do absolutyzmu.
Konflikty z Parlamentem
Karol II był przeciwny ograniczaniu władzy królewskiej, co prowadziło do licznych starć z parlamentem. Najważniejsze wydarzenia to:
- Podjęcie prób uchwały podatkowej bez zgody parlamentu.
- Uwięzienie parlamentarzystów.
- Wprowadzenie nowych podatków, co spotkało się z oporem.
Wojna domowa
W 1642 roku napięcia osiągnęły punkt kulminacyjny, co doprowadziło do wybuchu angielskiej wojny domowej. Konflikt ten podzielił kraj na zwolenników króla i parlamentu, co miało długotrwałe skutki dla Anglii.
Upadek i śmierć
Karol II został ostatecznie pokonany w 1649 roku i stracony na skutek wyroku sądowego. Jego śmierć zakończyła erę monarchii i wprowadziła na krótko republikę pod przewodnictwem Olivera Cromwella.
Panowanie Karola II Złego jest często analizowane w kontekście walki o władzę między królem a parlamentem, co miało ogromne znaczenie dla przyszłego kształtu brytyjskiego systemu politycznego.
