Karmelici bosi

Zakon Karmelitów Bosych

Zakon Braci Karmelitów Bosych Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel, znany również jako karmelici terezjańscy, jest katolickim zakonem męskim, powstałym w wyniku reformy zainicjowanej przez św. Teresę z Ávili i św. Jana od Krzyża w 1580 roku. Ich celem było przywrócenie pierwotnej reguły zakonu karmelitów oraz eliminacja nadużyć.

Historia

Reforma karmelitów bosych rozpoczęła się w kontekście nadużyć, które wkradły się do zakonu. Po zatwierdzeniu łagodzonej reguły przez papieża Eugeniusza IV w 1432 roku, niektórzy karmelici dążyli do odnowy pierwotnej reguły z 1247 roku. Najbardziej trwała okazała się reforma św. Teresy i św. Jana, prowadząca do powstania autonomicznego zakonu karmelitów bosych. W 1562 roku w Avili powstał pierwszy reformowany klasztor dla sióstr.

Karmelici Bosi w Polsce

Karmelici bosi przybyli do Polski w 1605 roku, zakładając klasztor w Krakowie. W 1617 roku utworzono polską prowincję, która rozkwitła, jednak rozbiory Polski doprowadziły do niemal całkowitej likwidacji zakonu. Po kasatach pozostał jedynie klasztor w Czernej, a jego odnowicielem został św. Rafał Kalinowski. W 1920 roku wznowiono działalność prowincji, która później została podzielona na krakowską i warszawską.

Strój Zakonny

Habit karmelitów bosych jest brązowy i składa się z tuniki, kaptura oraz szkaplerza. W odróżnieniu od karmelitów trzewiczkowych, ich strój ma mniejszy kaptur oraz węższy szkaplerz.