Karmel
Karmel, znany również jako cukier palony (E150), to masa uzyskiwana przez podgrzewanie cukru lub innych węglowodanów. Charakteryzuje się brązową barwą, specyficznym zapachem i szklistą postacią po ostygnięciu. Karmel jest szeroko stosowany w kuchni jako składnik potraw, dodatek barwiący oraz dekoracyjny. Występuje w różnych produktach, takich jak cukierki, napoje cola, ciemne pieczywo, czekolady, lody, dżemy i jogurty.
Rodzaje karmelu
- Karmel kaustyczny (E150a) – Otrzymywany przez ogrzewanie cukrów bez katalizatorów. Jest naturalnym barwnikiem, stosowanym w napojach spirytusowych, ciastach i lekach. Charakteryzuje się słabszą siłą barwienia i wyższymi kosztami produkcji.
- Karmel siarczynowy (E150b) – Produkowany przez ogrzewanie sacharozy z dodatkiem związków siarczynowych. Używany w whisky, lodach i fermentowanych napojach mlecznych. Może wpływać negatywnie na zdrowie, powodując problemy z wątrobą i żołądkiem.
- Karmel amoniakalny (E150c) – Otrzymywany w wyniku działania amoniaku na sacharozę. Stosowany do barwienia ciemnego pieczywa, sosów i dżemów. Jego dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 200 mg/kg masy ciała, a w większych dawkach może być szkodliwy.
- Karmel amoniakalno-siarczynowy (E150d) – Łączy właściwości karmelu siarczynowego i amoniakalnego. Używany w piwie typu porter, napojach cola i brązowych sosach. Podobnie jak inne typy, może powodować negatywne efekty zdrowotne w większych ilościach.
Słony karmel
Słony karmel zyskał popularność w 1977 roku dzięki francuskiemu cukiernikowi Henriego Le Roux, który stworzył deser z solonym karmelu maślanego. Jego produkt zdobył tytuł „Najlepszej słodyczy we Francji” na paryskim Salon International de la Confiserie w 1980 roku. Le Roux zarejestrował znak towarowy „CBS” rok później, co przyczyniło się do dalszego rozwoju tego smaku.
