Karlików
Karlików (łemkowski: Карликів) to wieś położona w województwie podkarpackim, w powiecie sanockim, w gminie Bukowsko. W latach 1340–1772 znajdowała się w ziemi sanockiej, a następnie w cyrkule leskim i sanockim. Od 1867 roku należy do powiatu sanockiego w Galicji, a w latach 1975–1998 była częścią województwa krośnieńskiego.
Geografia
Wieś leży przy drodze wojewódzkiej nr 889, łączącej Sieniawę z Bukowskiem i Szczawnem. Najniższym wzniesieniem jest Płonna (439 m n.p.m.), a najwyższym Tokarnia (777 m n.p.m.).
Historia
Karlików był własnością Mikołaja Herburt Odnowskiego w 1529 roku. W XIX wieku należał m.in. do Katarzyny Romaszkanowej oraz Wiktora i Łucji Gniewoszów. W 1898 roku wieś liczyła 343 mieszkańców. W 1944 roku miały miejsce walki między oddziałami Armii Krajowej a SS, a w 1946 roku toczyły się walki z UPA. Z czasem, po 1944 roku, miejscowa ludność rusińska została przesiedlona na Ukrainę.
Dawne nazwy
- Karlykow – 1483
- Karlowa – 1488
- Karlikow – 1557
- Karlikow – 1589
- Karlikiv (ukr.) – 1867
Nazwa wywodzi się od imienia „Karl” lub „karlika” (karzełka).
Religia
W XIX wieku w Karlikowie znajdowała się cerkiew parafialna św. Paraskiewy, do której uczęszczała cała ludność wsi. Parafia greckokatolicka miała filie w Przybyszowie i Woli Piotrowej. Cerkiew nie przetrwała do dziś, pozostały jedynie ruiny i cmentarz.
Turystyka
- W zimie działał wyciąg narciarski, będący najdłuższym wyciągiem orczykowym na Pogórzu Bukowskim, który obecnie jest nieczynny.
- Wieś leży na szlaku śladami dobrego wojaka Szwejka.
