„`html
Karin Maria Boye
Karin Maria Boye (26 października 1900 – 24 kwietnia 1941) była szwedzką poetką i powieściopisarką, znaną ze swoich wpływowych dzieł literackich.
Życiorys
Boye była osobą otwartą na swoje uczucia, w tym lesbijką. Po krótkim małżeństwie z Leifem Björkiem związała się z Gunnel Bergström. W swojej twórczości Boye zyskała uznanie głównie jako poetka, a jej najsłynniejsze wiersze to:
- Pewnie, że boli (szw. Ja visst gör det ont)
- I rörelse (W ruchu)
Była członkiem Samfundet De Nio, szwedzkiej instytucji literackiej, od 1931 roku aż do śmierci. Jej powieść Kallocain jest uznawana za ważne dzieło literackie, które przedstawia dystopijną wizję totalitaryzmu, podobnie jak inne znane powieści, takie jak Nowy wspaniały świat Aldousa Huxleya czy Rok 1984 George’a Orwella. Ważna jest również powieść Kris, opisująca kryzys egzystencjalny.
Boye zmarła tragicznie w 1941 roku, popełniając samobójstwo. Jej ciało zostało znalezione na wzgórzu w pobliżu Alingsås, co stało się miejscem pamięci.
W 2004 roku jeden z oddziałów Biblioteki Uniwersyteckiej w Uppsali został nazwany jej imieniem.
Utwory
Do głównych powieści Boye należą:
- Astarte, 1931
- Merit vaknar, 1933
- Kris, 1934
- För lite, 1936
- Kallocain, 1940
Wiersze Boye można znaleźć w następujących zbiorach:
- Moln, 1922
- Gömda land, 1924
- Härdarna, 1927
- För trädets skull, 1935
- De sju dödssynderna, 1941 (niedokończony)
W Polsce opublikowano m.in.:
- Wiersze wybrane – Ryszard Mierzejewski (2014)
- Kiedy pąki pękają… i inne wiersze wybrane – Ryszard Mierzejewski (2016)
- Kallocain – Przemysław Pożar (2018)
Linki zewnętrzne
„`
