Karel Konrád
Karel Konrád (28 marca 1899 – 11 grudnia 1971) był czeskim pisarzem i dziennikarzem, związanym z grupą Devětsil. Urodził się w Lounach, gdzie ukończył technikum. Po maturze wcielono go do wojska, a po I wojnie światowej rozpoczął studia z zakresu chemii, a następnie historii i geografii na Uniwersytecie Karola w Pradze, jednak żadnego z kierunków nie ukończył.
W 1925 roku został redaktorem dziennika Rudé právo, a po krótkim czasie zrezygnował. Wrócił do współpracy z tym dziennikiem w latach 1945–1948. W 1930 roku założył i redagował czasopismo Trn do 1933 roku. Po II wojnie światowej pracował w praskim studiu filmowym Barrandov do 1957 roku, kiedy to przeszedł na emeryturę.
Konrád był aktywnym podróżnikiem, często odwiedzającym Francję, Włochy, Jugosławię i Polskę. Jego twórczość była inspirowana nurtem czeskiego poetyzmu.
Wybrane dzieła
- Robinsonáda (1926)
- Rinaldino (1927)
- Dinah (1928)
- Dvojí stín (1930)
- Rozchod! (1934)
- Postele bez nebes (1939)
- Epištoly k nesmělým milencům (1941) – pol. Nauki dla nieśmiałych kochanków
- Břeh snů (1944) – pol. Brzeg snu
Po 1945 roku publikował również epigramy i aforyzmy, w tym:
- Postní krůpěje
- Epigramy
- Ano a ne
Wśród jego zbiorów wspomnień znajdują się:
- Fanfáry a hrany
- Polokresby a nevzpomínky