Sturmgewehr 45(M)
StG45(M) to prototypowy niemiecki karabinek automatyczny, opracowany jako następca StG44. Prace nad jego rozwojem rozpoczęły się w III Rzeszy, mimo wprowadzenia do uzbrojenia StG44.
Historia
Firma Mauser-Werke z Oberndorfu rozpoczęła prace nad nowym karabinkiem automatycznym jeszcze przed przyjęciem StG44. Latem 1943 roku powstał pierwszy prototyp, Gerät 06, skonstruowany przez Ernsta Altenburgera i Ludwiga Vorgrimlera. Karabinek działał na zasadzie wykorzystania energii gazów prochowych, jednak testy wykazały problemy z niezawodnością i drganiami przy strzelaniu seriami.
Drugi prototyp, Gerät 06 2, również nie poprawił sytuacji. Dopiero trzeci prototyp, Gerät 06(H), z nowo skonstruowanym zamkiem, przyniósł poprawę. W lecie 1944 roku, po przeprowadzeniu prób przez Erprobungstelle Heer, ustalono, że nowy karabinek nie ustępuje StG44, a jego produkcja miała być tańsza. Zamówiono 30 egzemplarzy do dalszych testów, a model zyskał oficjalne oznaczenie Sturmgewehr 45(M).
Jednak klęski III Rzeszy oraz alianckie bombardowania sprawiły, że do czasu zajęcia Oberndorfu w kwietniu 1945 roku gotowe były jedynie nieliczne egzemplarze StG45(M). Po wojnie niektóre z nich trafiły do USA i Wielkiej Brytanii.
Opis konstrukcji
StG45(M) był karabinkiem samoczynno-samopowtarzalnym, działającym na zasadzie odrzutu zamka półswobodnego, z opóźnieniem otwarcia zapewnianym przez dwie symetryczne rolki. Mechanizm spustowy umożliwiał strzelanie ogniem pojedynczym oraz seriami. Dźwignia przełącznika rodzaju ognia pełniła również funkcję bezpiecznika. Karabinek zasilany był z dwurzędowych magazynków łukowych o pojemności 30 naboi, które były wymienne z magazynkami StG44. Posiadał otwarte przyrządy celownicze z muszką i celownikiem krzywkowym, a jego kolba była drewniana.
Bibliografia
- Ireneusz Chloupek, Pół wieku CETME (1), Komandos 6/2003.
