Werder M1869
Werder M1869 to bawarski karabin jednostrzałowy zaprojektowany przez Johann L. Werdera, przyjęty na uzbrojenie armii bawarskiej krótko przed zjednoczeniem Niemiec. W ramach unifikacji uzbrojenia, karabin ten został później zastąpiony przez karabiny Mauser M1871.
Historia
Do 1918 roku Bawaria była niezależnym królestwem, które w 1871 roku przystąpiło do II Rzeszy Niemieckiej. Armia bawarska utrzymywała odrębność do czasu wojny z Francją, kiedy to przystąpiła do działań po stronie Prus. W 1869 roku armia Bawarii wprowadziła karabin konstrukcji Werdera, zastępując przestarzałe karabiny iglicowe Linder.
Konstrukcja oparta była na rozwiązaniach karabinu Peabody, z zamkiem w postaci opuszczanego bloku. Ze względu na problemy z mocą amunicji, karabin przystosowano do strzelania amunicją Mauser Scharfe Patronene M71, co prowadziło do uszkodzeń broni. Ostatecznie zmieniono lufę na lufę od karabinu Mauser M1871, co zaowocowało modelem M1869 n.M. Werder. Mimo wyższej niezawodności, od 1877 roku karabin był stopniowo zastępowany przez karabiny Mauser M1871 i M1871/84.
Opis konstrukcji
Konstrukcja karabinu Werdera wprowadzała nowatorskie rozwiązania jak dwa języki spustowe: jeden do strzelania, a drugi do przeładowywania. Zamek w formie stalowego bloku opuszczał się po naciśnięciu drugiego języka spustowego, co umożliwiało wyrzucenie wystrzelonej łuski. Po załadowaniu naboju, blok zamka unosił się, ryglując komorę. Zamek działał również jako bezpiecznik, zapobiegając przypadkowemu strzałowi.
Wysoka szybkość przeładowania sprawiała, że karabin zyskał przydomek „Bawarskiej błyskawicy” (Bayerische Blitz).
