Karabin Przeciwpancerny Typ 97
Karabin przeciwpancerny Typ 97 to japońska broń stworzona w latach 30. XX wieku, używana głównie w czasie II wojny światowej. Zaprojektowany, aby zwalczać pojazdy opancerzone, stał się istotnym elementem wyposażenia jednostek japońskich.
Specyfikacja
- Kaliber: 20 mm
- Długość lufy: 1,2 m
- Waga: Około 15 kg
- Typ amunicji: Prowadzenie ognia z wykorzystaniem pocisków przeciwpancernych
Historia i zastosowanie
Karabin Typ 97 został wprowadzony do służby w 1937 roku jako odpowiedź na rosnące zagrożenie ze strony opancerzonych pojazdów. Używano go głównie w jednostkach piechoty oraz w obronie punktów strategicznych. Jego konstrukcja pozwalała na stosunkowo łatwe przemieszczanie się w terenie, co było kluczowe w dynamicznych warunkach pola bitwy.
Charakterystyka
Broń charakteryzuje się dużą celnością i zasięgiem, co czyniło ją skuteczną w walce z czołgami i innymi pojazdami opancerzonymi. Mimo to, z upływem lat i rozwojem technologii pancernej, jej skuteczność zaczęła maleć. W miarę trwania wojny zaczęto dostrzegać potrzebę wprowadzenia nowocześniejszych systemów uzbrojenia.
Podsumowanie
Karabin przeciwpancerny Typ 97 odegrał ważną rolę w japońskich strategiach wojskowych podczas II wojny światowej. Choć z czasem stał się mniej efektywny, pozostaje ważnym elementem historii militarnej Japonii i rozwoju broni przeciwpancernej.
