Maschinengewehr 51 (Mg. 51)
Maschinengewehr 51 (Mg. 51) to szwajcarski uniwersalny karabin maszynowy, który od 1950 roku jest standardowym uzbrojeniem armii szwajcarskiej.
Historia
Prace nad Mg. 51 rozpoczęły się w 1943 roku w zakładach Waffenfabrik (W+F) i Schweizerische Industrie Gesellschaft (SIG) na zlecenie armii szwajcarskiej. Konstrukcja broni została oparta na niemieckim karabinie MG 42. Pod kierownictwem A. Kipfera stworzono cztery prototypy, z których ostatni, oznaczony jako 48, został wprowadzony do uzbrojenia w grudniu 1950 roku.
Opracowano również wersję czołgową, która była używana w czołgach Pz. 55, Pz. 57, Pz. 61 i Pz. 68.
Opis
Mg. 51 to broń samoczynna, działająca na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. Strzela z zamka otwartego, a zamek ryglowany jest ryglami rozchylnymi. Mechanizm uderzeniowy jest bijnikowy, a spust umożliwia ogień ciągły. Bezpiecznik nastawny unieruchamia zaczep zamka.
Broń zasilana jest metalową taśmą segmentową, mieszczącą 50 nabojów w każdym segmencie. Zasilanie jest lewostronne, a taśma przesuwa się przy odrzucie i powrocie zamka. Mg. 51 ma ciężką, szybkowymienną lufę zakończoną urządzeniem wylotowym, pełniącym rolę tłumika płomienia i odrzutnika.
Karabin wyposażony jest w chwyt pistoletowy oraz odłączany dwójnóg o regulowanej długości nóg. Posiada stałą, drewnianą kolbę oraz mechaniczne przyrządy celownicze, z celownikiem krzywiznowym na odległości 100–2000 m. W wersji czołgowej Mg. 51 montowany jest na trójnogu.
Kategoria
- Uniwersalne karabiny maszynowe
- Szwajcarskie karabiny maszynowe
