„`html
Maschinengewehr 13 (MG 13)
Maschinengewehr 13 (MG 13) to niemiecki lekki karabin maszynowy z okresu przed II wojną światową, opracowany na podstawie doświadczeń I wojny światowej.
Historia konstrukcji
W 1926 roku, na zlecenie niemieckiego sztabu, rozpoczęto prace nad lekkim karabinem maszynowym, który miał być obsługiwany przez jednego żołnierza. Projekt stworzony przez Louisa Stange’a z firmy Rheinmetall bazował na karabinie Dreyse MG 1912.
Wprowadzone zmiany obejmowały:
- zmianę lufy z chłodzonej wodą na chłodzoną powietrzem,
- wymianę podstawy trójnożnej na dwunożną,
- dodanie składanego kolby.
Karabin przeszedł testy i w 1930 roku wszedł na uzbrojenie pod oznaczeniem MG 13, produkowany do 1934 roku. Został zastąpiony przez MG 34. Wersja skrócona MG 13k była używana w czołgach oraz jako karabin maszynowy w lotnictwie.
MG 13 sprzedawano do Portugalii, a także trafił do Angoli, gdzie był używany przez partyzantów do późnych lat 80. XX wieku.
Opis konstrukcji
MG 13 był indywidualną bronią samoczynną z zasadą działania opartą na krótkim odrzucie lufy. Posiadał mechanizm spustowy umożliwiający ogień ciągły i pojedynczy, a zasilanie realizowane było z magazynka pudełkowego na 25 nabojów lub specjalnego magazynka siodłowego o pojemności 75 nabojów. Karabin miał wymienną lufę, chłodzoną powietrzem.
Przyrządy celownicze składały się z muszki stałej oraz nastawnego celownika ramkowego, a także istniała możliwość montażu celownika do strzelań przeciwlotniczych.
„`
