KPW – Radziecki Karabin Maszynowy
KPW to radziecki wielkokalibrowy karabin maszynowy, który w wersji KPWT stał się podstawowym uzbrojeniem radzieckich transporterów opancerzonych. Jego historia sięga lat 40. XX wieku, kiedy to rozpoczęto produkcję naboju 14,5 × 114 mm, zaprojektowanego pierwotnie jako amunicja do karabinów przeciwpancernych.
Historia
W miarę upływu czasu, skuteczność karabinów przeciwpancernych malała z powodu rozwoju nowoczesnych czołgów. Dlatego karabiny te zaczęły być wykorzystywane do niszczenia umocnionych pozycji ogniowych. W 1944 roku opracowano prototyp karabinu maszynowego KPW, a seryjna produkcja rozpoczęła się w 1949 roku, kiedy to został przyjęty do uzbrojenia jako PKP.
W latach 50. XX wieku skonstruowano wersję czołgową KPW – KPWT, która była montowana w różnych typach radzieckich transporterów i czołgów. Mimo że PKP był stopniowo wycofywany z uzbrojenia, produkcja wersji przeciwlotniczych była kontynuowana.
Wersje KPW
- PKP – pierwsza wersja seryjna do ognia do celów naziemnych.
- ZPU-1 – przeciwlotnicza, z jednym karabinem KPW, przyjęta w 1949 roku.
- ZPU-2 – przeciwlotnicza, z dwoma sprzężonymi karabinami KPW.
- ZPU-4 – przeciwlotnicza, z czterema sprzężonymi karabinami KPW.
- ZU-2 – z dwoma sprzężonymi karabinami KPW, wersja zmodernizowana.
- ZGU-1 – przeciwlotnicza, od 1968 roku, z jednym karabinem KPWT-1.
- KPWT – wersja pokładowa, używana w czołgach i transporterach.
Opis Techniczny
KPW działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy i strzela z zamka otwartego. Zamek składa się z trzonu zamkowego i tłoka zaporowego, a jego mechanizm uderzeniowy jest bijnikowy. Broń zasilana jest z metalowej taśmy segmentowej, a lufa jest szybkowymienna, otoczona perforowaną osłoną.
Wersja PKP wyposażona jest w mechaniczne przyrządy celownicze, podczas gdy inne wersje mają celowniki montowane na podstawach lub w wieżach pojazdów.
Podsumowanie
KPW pozostaje znaczącym elementem uzbrojenia wielu krajów, będąc produkowanym w różnych wersjach w takich państwach jak Chiny, Korea Północna i Bułgaria. Historia i różnorodność wersji KPW podkreślają jego znaczenie w armii radzieckiej oraz w krajach korzystających z radzieckiej technologii wojskowej.
Bibliografia
- Stanisław Torecki, Broń i amunicja strzelecka LWP, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1985.
