Gewehr 3 (G3)
G3 to niemiecki karabin automatyczny, który powstał na bazie CETME Modelo B. Od 1959 roku był standardowym uzbrojeniem Bundeswehry, a od 1997 roku został zastąpiony przez karabin G36.
Historia
W 1949 roku Werner Heynen założył w Madrycie ośrodek badawczy CETME, finansowany przez rząd hiszpański. Zatrudnieni tam inżynierowie, w tym Ludwig Vorgrimler, opracowali kilka modeli karabinów automatycznych wzorowanych na StG45(M). W 1956 roku rozpoczęto produkcję seryjną CETME Modelo A, a następnie Bundeswehra zakupiła 400 sztuk do testów. Licencję na produkcję nabyła także holenderska firma NWM.
Pomimo pozytywnych testów, produkcja w Niemczech została wstrzymana na skutek protestów firmy Rheinmetall AG. W 1958 roku rozpoczęto produkcję CETME Modelo B, który w 1959 roku przyjęto do uzbrojenia jako G3. W kolejnych latach opracowano różne wersje G3, w tym G3K i G3ZF.
Karabin G3 stał się podstawą dla wielu innych broni, w tym pistoletu maszynowego MP5 oraz karabinów HK 33 i HK 21. G3 został przyjęty do uzbrojenia w 50 krajach i produkowany w 15, z kontynuacją produkcji w niektórych krajach, takich jak Turcja.
Opis
G3 to broń samoczynno-samopowtarzalna z zamkiem działającym na zasadzie odrzutu półswobodnego. Strzela z zamka zamkniętego, a mechanizm spustowy pozwala na ogień ciągły i pojedynczy. Karabin zasilany jest z magazynków o pojemności 20 nabojów.
- Lufa zakończona tłumikiem płomienia.
- 4 bruzdy prawoskrętne o skoku 305 mm.
- Kolba stała lub składana, w zależności od wersji.
- Mechaniczne przyrządy celownicze z możliwością ustawienia na różne odległości.
- Przystosowany do miotania granatów nasadkowych.
Bibliografia
- G3
- Kategoria: Heckler & Koch
