Kapitulacja Japonii
Kapitulacja Japonii, będąca aktem bezwarunkowej kapitulacji Cesarstwa Japonii, zakończyła II wojnę światową i została podpisana 2 września 1945 roku.
Okoliczności
Latem 1945 roku Japonia była w stanie militarnej porażki, jednak wciąż odmawiała podpisania aktu kapitulacji, co było wymagane przez deklarację poczdamską. W sierpniu miały miejsce trzy kluczowe wydarzenia, które przyspieszyły ten proces:
- 6 sierpnia – zrzucenie pierwszej bomby atomowej na Hiroszimę przez Stany Zjednoczone.
- 8 sierpnia – ZSRR wypowiedział wojnę Japonii i rozpoczął ofensywę w Mandżukuo.
- 9 sierpnia – zrzucenie drugiej bomby atomowej na Nagasaki.
14 sierpnia cesarz Hirohito, mimo oporu ze strony wojskowych, zdecydował się na kapitulację. Wygłosił mowę do narodu, w której ogłosił przyjęcie warunków Deklaracji poczdamskiej.
Podpisanie aktu kapitulacji
Akt bezwarunkowej kapitulacji został podpisany 2 września 1945 roku o godzinie 9:00 na pancerniku USS „Missouri” w Zatoce Tokijskiej. Podpisy złożyli:
- gen. Douglas MacArthur – przedstawiciel sił alianckich,
- Mamoru Shigemitsu – minister spraw zagranicznych Japonii,
- gen. Yoshijirō Umezu – przedstawiciel wojskowy Japonii,
- admirał Chester Nimitz – USA,
- gen. Kuźma Dieriewianko – ZSRR,
- gen. Xu Yongchang – Chiny,
- adm. Bruce Fraser – Wielka Brytania,
- gen. Thomas Blamey – Australia,
- płk Lawrence Moore Cosgrave – Kanada,
- gen. Philippe Marie Leclerc – Francja,
- admirał Conrad Helfrich – Holandia,
- wicemarszałek Leonard Monk Isitt – Nowa Zelandia.
Konsekwencje
Po kapitulacji Japonia była okupowana przez siły sojusznicze do 28 kwietnia 1952 roku, z głównodowodzącym z USA na czele. Nowa Konstytucja Japonii zakazała tworzenia sił zbrojnych. 8 września 1951 roku Japonia podpisała traktat pokojowy oraz traktat bezpieczeństwa ze Stanami Zjednoczonymi podczas konferencji pokojowej w San Francisco.
