Kanał pachwinowy

Kanał pachwinowy to struktura anatomiczna, która stanowi otwór w ścianie brzucha o długości 4–6 cm. Rozpoczyna się pierścieniem pachwinowym głębokim, a kończy pierścieniem pachwinowym powierzchownym. Tworzy się w trakcie rozwoju płodowego, kiedy jądra zstępują do miednicy, około 12. tygodnia ciąży.

Ograniczenia kanału pachwinowego

Od przodu: rozcięgno mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha.
Od góry: dolny brzeg mięśnia skośnego wewnętrznego i poprzecznego brzucha.
Od dołu: więzadło pachwinowe.
Od tyłu: powięź poprzeczna.

Budowa kanału pachwinowego

Pierścień pachwinowy głęboki

Pierścień pachwinowy głęboki znajduje się w połowie odległości między kolcem biodrowym przednim górnym a spojeniem łonowym, tuż nad więzadłem pachwinowym.

Pierścień pachwinowy powierzchowny

Pierścień pachwinowy powierzchowny leży nad guzkiem łonowym i powstaje jako trójkątny otwór w rozcięgnie mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha. Ograniczony jest odnogami oraz więzadłem zagiętym.

Ściany kanału pachwinowego

Ściana przednia: Tworzona przez rozcięgno mięśnia skośnego zewnętrznego brzucha, wzmocniona włóknami mięśnia skośnego wewnętrznego.
Ściana tylna: Zbudowana z powięzi poprzecznej, wzmocniona w przyśrodkowej części przez ścięgno łączące.
Ściana górna: Nazywana sklepieniem, utworzona przez włókna mięśnia poprzecznego i skośnego wewnętrznego brzucha.
Ściana dolna: Zwana dnem kanału, zbudowana przez przyśrodkową część więzadła pachwinowego.

Uwagi kliniczne

Kanał pachwinowy jest miejscem o zmniejszonej oporności jamy brzusznej, co czyni go często miejscem występowania przepuklin. Przepukliny pachwinowe stanowią około 90% wszystkich przepuklin jamy brzusznej, z przewagą przepuklin skośnych, które są 20 razy częstsze u mężczyzn.