Kamilianie
Kamilianie, znani jako Zakon Kleryków Regularnych Posługujących Chorym, zostali założeni przez św. Kamila de Lellis w 1584 roku, a ich reguły zatwierdził papież Grzegorz XIV w 1591 roku.
Historia
W XVIII wieku zakon zmagał się z problemami spowodowanymi polityką Napoleona i rządami włoskimi. Odrodzenie nastąpiło w XIX wieku, kiedy ksiądz Kamil Cezar Bresciani założył nową prowincję w Wenecji. Zakon szybko rozprzestrzenił się w różnych regionach Włoch oraz w Hiszpanii, Francji, Holandii i Niemczech. W XX wieku kamilianie dotarli do Brazylii, Polski oraz krajów Ameryki Północnej i Południowej. Po II wojnie światowej rozpoczęli misje w Afryce, Azji i Ameryce Łacińskiej, a w 1946 roku zaczęli działalność w Chinach. Obecnie zakon działa w ponad 30 krajach, a jego przełożonym generalnym jest o. Pedro Tramontin.
Śluby
Kamilianie składają śluby ubóstwa, czystości, posłuszeństwa oraz dodatkowy ślub służenia chorym.
Kamilianie w Polsce
Na początku XX wieku kamilianie założyli ośrodki w Miechowicach, Zabrzu i Tarnowskich Górach. W 1946 roku utworzyli polską prowincję zakonu. Po 1990 roku odzyskali placówki, w tym szpital św. Kamila w Tarnowskich Górach oraz ośrodki opiekuńczo-lecznicze. Prowadzą również Kamiliańską Misję Pomocy Społecznej w Warszawie-Ursusie oraz nowicjat w Taciszowie.
Polscy kamilianie pracują także w Niemczech, Francji, Włoszech oraz na misjach na Madagaskarze. W 2022 roku otworzyli Centrum Diagnostyczno-Rehabilitacyjne w Gruzji. Do znanych postaci należy o. Bogusław Paleczny oraz o. Arkadiusz Nowak.
Habit
Kamilianie noszą czarny habit (biały dla misjonarzy) z czerwonym krzyżem na piersi.
Czerwony Krzyż
Symbolem zakonu jest czerwony krzyż, zatwierdzony przez papieża Sykstusa V w 1586 roku. Krzyż ten jest symbolem oddania i służby, a jego historia jest związana z licznymi cudami.
Kamilianki
Żeńskim odpowiednikiem zakonu Kamilianów jest Zgromadzenie Córek świętego Kamila.
