Kakulin – wieś w Wielkopolsce
Kakulin to wieś położona w województwie wielkopolskim, w powiecie wągrowieckim, w gminie Skoki. W skład sołectwa Kakulin wchodzi również wieś Nadmłyn. Miejscowość należy do parafii rzymskokatolickiej w Raczkowie, dekanat kiszkowski, w archidiecezji gnieźnieńskiej. W latach 1954–1958 wieś była siedzibą władz gromady Kakulin, po czym włączono ją do gromady Skoki. Do 1998 roku miejscowość administracyjnie należała do województwa poznańskiego.
Środowisko geograficzne
Kakulin znajduje się w pobliżu rzeki Małej Wełny, około 7,5 km na wschód od Skoków.
Historia
Starożytność
W 2012 roku podczas prac archeologicznych odkryto w Kakulinie pozostałości pieców dymarskich oraz palenisk kowalskich, datowane na około 2 tys. lat. Odkrycia te wskazują na działalność hutniczą związana z ludnością kultury wielbarskiej, identyfikowaną z Gotami.
Nowożytność
W „Herbarzu polskim” Adama Bonieckiego wspomniana jest rodzina Kakulińskich. Wieś była związana z parafią Raczków od XVI wieku. W XVIII wieku była własnością kanonika gnieźnieńskiego Dorpowskiego, a później Jana Brzeskiego. Około 1830 roku przeszła pod zarząd rządu pruskiego. W wyniku germanizacji, w 1901 roku zmieniono nazwę wsi na Alden.
W 1918 roku Kakulin stał się częścią Polski. W 1921 roku wieś liczyła 269 mieszkańców, w tym 118 Niemców, zamieszkujących 23 gospodarstwa. W miejscowości funkcjonowały dwie kuźnie, z których jedna działała do lat 70., a druga do 1999 roku. W centrum wsi znajdują się pozostałości cmentarza ewangelickiego z żeliwnymi krzyżami.
