„`html
Kaberu etiopski (Canis simensis)
Kaberu etiopski, znany również jako wilk etiopski, to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych, występujący wyłącznie w Etiopii. Preferuje wysokości od 3 do 4,5 tys. m n.p.m. i żyje w kilku izolowanych populacjach.
Charakterystyka ogólna
Długość ciała samców wynosi od 92,8 do 101,2 cm, a samic od 84,1 do 96 cm. Samce ważą od 14,2 do 19,3 kg, natomiast samice od 11,2 do 14,2 kg. Kaberu posiada intensywnie rude futro z białymi plamami na szyi i piersiach, długie kończyny oraz puszysty ogon z białymi plamami u nasady.
Pokarm
Kaberu etiopski żywi się głównie małymi ssakami, takimi jak gryzonie, a w razie potrzeby staje się padlinożercą.
Rozród
Okres ciąży trwa około 60 dni, w miocie zazwyczaj rodzi się od 2 do 6 młodych. Młode ssą mleko do 6-8 tygodnia życia, a następnie są karmione przez dorosłych członków grupy.
Tryb życia
Kaberu jest aktywny zarówno w dzień, jak i w nocy. Żyje w małych grupach lub samotnie, a porozumiewa się poprzez szczeknięcia i skomlenie. Młode osobniki pełnią rolę pomocników w opiece nad szczeniętami. Samce pozostają w watahach przez całe życie, podczas gdy dorosłe samice opuszczają grupę, aby znaleźć partnerów.
Siedlisko
Gatunek ten zamieszkuje otwarte przestrzenie, porośnięte trawą, na wyżynach i w górach Etiopii.
Status i zagrożenia
Kaberu etiopski jest jednym z najmniej licznych gatunków psowatych, z populacją szacowaną na mniej niż 600 osobników po epidemii wścieklizny w 2003 roku. Gatunek ten jest klasyfikowany jako zagrożony (EN) według IUCN. Oprócz chorób przenoszonych przez psy, kaberu zagraża krzyżowanie się z psami, co prowadzi do zanieczyszczenia puli genowej.
„`
