Junkers Ju 188
Junkers Ju 188 to niemiecki samolot bombowy i rozpoznawczy, który był używany głównie podczas II wojny światowej jako następca modelu Ju 88. Jego konstrukcja to dolnopłat o metalowej budowie, z chowanym podwoziem i zakrytą kabiną, przeznaczony dla czterech członków załogi. Samolot zadebiutował w locie w 1941 roku, a jego produkcja seryjna trwała od 1943 do 1945, wytwarzając łącznie 1234 egzemplarze.
Historia konstrukcji
W 1939 roku Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy ogłosiło konkurs na nowy samolot bombowy, który miał zastąpić Ju 88 i He 111. Junkers zgłosił model Ju 288, ale ze względu na opóźnienia, rozpoczął prace nad udoskonaloną wersją Ju 88, oznaczoną jako Ju 88E. Samolot ten posiadał zwiększoną moc silników oraz poprawioną aerodynamikę. Pierwszy lot Ju 188 miał miejsce w 1941 roku.
Produkcja
Produkcja Ju 188 odbywała się w kilku wersjach w zakładach Junkersa oraz innych producentów. Oto zestawienie wyprodukowanych samolotów:
- 1943: 174 bombowce, 109 wersji rozpoznawczych
- 1944: 434 bombowce, 484 wersje rozpoznawcze
- 1945: 33 rozpoznawcze
Wersje
Samolot Ju 188 był dostępny w wielu wariantach, w tym:
- Ju 188 A-2: bombowiec z silnikami Jumo 213A
- Ju 188 A-3: torpedowiec z silnikami Jumo 213A
- Ju 188 D-2: rozpoznawczy, wersja A-2 z większym zapasem paliwa i kamerami
- Ju 188 E-1: bombowiec z silnikami BMW 801 G-2
- Ju 188 F-1: rozpoznawczy, wersja E-1 z większym zapasem paliwa i kamerami
- Ju 188 G: bombowiec z komorą bombową (nieprodukowany)
- Ju 188 K, L, R, S, T: projekty myśliwców nocnych i innych wariantów (nie zrealizowane)
- Ju 188 U: samolot osobisty feldmarszałka Ericha Milcha
Podsumowanie
Junkers Ju 188 był istotnym elementem niemieckiego lotnictwa wojskowego w czasie II wojny światowej, oferując różnorodne funkcje, od bombardowania po rozpoznanie, a jego konstrukcja i rozwój przyczyniły się do ewolucji samolotów bombowych tamtego okresu.
