Junak Drohobycz
Junak Drohobycz, znany jako Wojskowo-Cywilny Klub Sportowy „Junak” Drohobycz, to polski klub piłkarski założony w 1931 roku w Drohobyczu.
Historia
Historia klubu sięga 1922 roku, kiedy to powstała nieoficjalna filia lwowskiego klubu Czarnych. W 1930 roku zmieniono nazwę na „Strzelec”, a w 1931 roku klub przeszedł pod administrację państwową, przyjmując nazwę Klub Sportowy Przysposobienia Wojskowego i Wychowania Fizycznego „Junak”.
Od tego momentu drużyna zaczęła odnosić sukcesy, zdobywając mistrzostwo klasy C w 1932 roku oraz mistrzostwo klasy B w 1934 roku. W 1937 roku zmieniono nazwę na Wojskowo-Cywilny Klub Sportowy „Junak”, a na prezesa wybrano dr. Mieczysława Młotka, który zyskał wsparcie lokalnych przedsiębiorców i przyciągnął wielu ligowych graczy.
W 1937 roku „Junak” awansował do ligi lwowskiej, zdobywając mistrzostwo w sezonie 1938/1939. W skład grupy eliminacyjnej do ligi państwowej wchodziły również takie drużyny jak Śląsk Świętochłowice, Legia Poznań i Śmigły Wilno. Ostatni mecz drużyny odbył się 27 sierpnia 1939 roku.
Przed wybuchem II wojny światowej klub miał również sekcję hokeja na lodzie. Wojna przerwała działalność „Junaka”, a jego zawodnicy wzięli udział w walkach w szeregach Wojsk Polskich na Zachodzie, tworząc zespół piłkarski Karpatczyków.
Słynni zawodnicy
- Antoni Komendo-Borowski
- Bolesław Habowski
- Stanisław Geruli
Przypisy
Klub „Junak Drohobycz” jest przykładem przedwojennego polskiego sportu, którego historia zakończyła się w wyniku II wojny światowej.
Bibliografia
Encyklopedia Piłkarska FUJI, tom czwarty kolekcji klubów: „Lwów i Wilno”, Andrzej Gowarzewski.
