„`html
Juliusz Osterwa
Juliusz Osterwa, właściwie Julian Andrzej Maluszek, urodził się 23 czerwca 1885 w Krakowie, a zmarł 10 maja 1947 w Warszawie. Był jednym z najwybitniejszych polskich aktorów i reżyserów teatralnych. Jego życie naznaczone było trudnościami, ale dzięki talentowi i determinacji osiągnął znakomitą karierę w teatrze.
Życiorys
Juliusz Osterwa był synem Franciszka Maluszka, woźnego, i Katarzyny z Wiśniowskich, akuszerki. W młodości stracił rodziców i zmagał się z biedą, co uniemożliwiło mu ukończenie gimnazjum. Debiutował 1 października 1904 roku w Teatrze Ludowym w Krakowie. Podczas swojej kariery występował w różnych teatrach, w tym w Poznaniu oraz Warszawie, gdzie zdobył popularność w rolach lirycznych i komicznych. Był również reżyserem, a jego pierwszą reżyserię zrealizował w Poznaniu.
W latach 1907-1909 występował w Wilnie, a od 1910 roku na warszawskich scenach, zdobywając uznanie dzięki rolom w spektaklach takich jak Orlątko. Po wybuchu I wojny światowej został deportowany do Samary, a następnie pracował w Teatrze Polskim w Moskwie i Kijowie. Po wojnie powrócił do Warszawy, gdzie kontynuował swoją działalność artystyczną.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (pośmiertnie, 12 maja 1947)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2 maja 1923)
- Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 23 czerwca 1927, 16 stycznia 1946)
- Złoty Wawrzyn Akademicki (7 listopada 1936)
Upamiętnienie
Imię Juliusza Osterwy noszą m.in. Teatr im. Juliusza Osterwy w Lublinie oraz w Gorzowie Wielkopolskim. Od 1988 roku jego imię nosi także ulica w Łodzi.
Bibliografia
(brak danych)
„`
