Julian Sekita
Julian Sekita (1897-1989) był polskim prawnikiem i organizatorem sądownictwa w Olsztynie. Urodził się 2 października 1897 roku w Drążgowie, a zmarł 18 stycznia 1989 w Warszawie.
Życiorys
Syn Ludwika i Anny z Piotrowskich, uczęszczał do gimnazjów w Lublinie i Siedlcach, gdzie w 1918 roku zdał maturę. Już od 1915 roku angażował się w Polskiej Organizacji Wojskowej, a w listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego jako ochotnik, osiągając stopień sierżanta. Służył do listopada 1920, a do rezerwy przeszedł w 1923 roku.
W latach 1920-1924 studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim, jednocześnie pracując jako nauczyciel. Po uzyskaniu dyplomu magistra odbył aplikację w Sądzie Okręgowym w Siedlcach, gdzie w 1926 roku został zastępcą sędziego pokoju. Pracował na różnych stanowiskach w sądownictwie, a w 1932 roku objął stanowisko wiceprokuratora w Sądzie Okręgowym w Grodnie, a następnie w Wilnie.
W czasie II wojny światowej przebywał w Wilnie, pracując jako urzędnik w Szpitalu Miejskim oraz robotnik. Po wojnie osiedlił się w Olsztynie, gdzie w lipcu 1945 roku zorganizował Olsztyński Sąd Okręgowy i został jego pierwszym prezesem. Powołał trzy wydziały sądowe oraz notariat i prowadził wykłady w Akademii Administracji Publicznej.
Zaangażowany w działalność polityczną, był prezesem Miejskiego Komitetu Stronnictwa Demokratycznego oraz członkiem PPR i PZPR. Zasiadał w Mazurskiej Wojewódzkiej Radzie Narodowej.
W 1949 roku, podczas czystek politycznych, przeszedł na emeryturę. Następnie pracował jako radca prawny w Olsztynie, Biskupcu i Warszawie, gdzie zmarł w wieku 91 lat. Pochowany został na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie.
Był żonaty z Ireną Nelle, miał córkę Krystynę i syna Edwarda.
Ordery i odznaczenia
- Złoty Krzyż Zasługi (1947)
Bibliografia
- Tadeusz Oracki, Julian Sekita, [w:] Polski Słownik Biograficzny, tom XXXVI, 1995–1996.
